اسم من اسفرزه است
از برگ من برای التیام زخمها استفاده برید. دانه هایم بهترین دارو جهت رفع نفخ معده است. برای پایین آوردن تبهای شدید از لعاب دانه هایم میل کنید. همین لعاب، غمهای بی دلیل را از بین برده، جای آن را به نشاط و شادی میدهد. برای زخم معده و روده نیز میتوانید مرا تجویز کنید.
فارسی من اسفرزه است، ولی در شیراز که مهد زبان فارسی است به من بتکو گویند. در کتب قدیم از من به اسامی اسفیوس - اسپغل و اسپغول یاد کردهاند، و چون دانههای من شبیه حشره کک است به آن برغوثی نیز گفتهاند. عربی من قطونا میباشد، ولی عدهای از لغت نویسان عربی مرا حشیشة البراغیث نوشتهاند، و این اشتباه است. زیرا برغوث عربی کک بوده و حشیشةالبرغث به گیاهی گفته میشود که ضد حشره بوده، و کک را دفع میکند و چنانچه در کتابهای داروسازان سنتی ایران نوشتهاند حشیشة البرغیث گیاهی است که ضد حشره و بوده در مازندران ببه آن کیک واش گویند و نوعی آکرکرا میباشد. ترکی من قارنی باروخ است. من دارای سه گونه سفید - سرخ و سیاه هستم که غالباً ما را مخلوط با هم میفروشند و خواص هر سه ما یکسان است. من به طور خودرو در اطراف تهران - در تمام مناطق شمال - بین منجیل و پاچنار در سواحل دریای مازندران بین بندر پهلوی و نوشهر مخصوصاً در ماسهزارهای کنار دریا و همچنین در جنوب ایران در اطراف بوشهر و مسجد سلیمان میرویم. تمام قسمتهای گیاه من دارای لعاب است. این لعاب در دانههای من زیاد است و چنانچه دانههای مرا خیس کنند، متورم شده و پوست خارجی آنها شکافته لعاب بیرون میآید. داروسازان سنتی ایران خوردن دانههای کوبیده مرا جایز ندانسته و آنها را قی آور دانستهاند.
از بر گهای من بطور ضماد برای التیام زخم استفاده میشود. دانههای من پس از جذب آب بطور مکانیکی شکم را نرم کرده و دفع فضولات را آسان مینماید و بهترین دارو جهت درمان یبوستهای سخت و نفخ معده میباشد. لعاب دانههای من برای درمان نزله، اسهال خونی و ساده، بیماریهای کلیه و مثانه تجویز شدهاند، و بهترین خاصیت من جلوگیریاز خونریزی سینه است. در صنعت از لعاب من برای دادن آهار به پارچه و در صنعت داروسازی جهت ساختن داروهای چشمی استفاده میکنند، و در این مورد روایتی از حضرت عیسی نقل شده است که ذکر آن بی مناسبت نیست. میگویند روزی حضرت عیسی مبتلا به چشم درد شده، و از مادر خود خواستند که لعاب اسفرزه در چشم ایشان بچکانند. وقتی حضرت مریم لعاب اسفرزه را حاضر کرده خواستند در چشم ایشان بریزند، آن حضرت چشم خود را از ترس بسته و مانع چکاندن لعاب اسفرزه در چشم خود شدند و در نتیجه مادر فرزند خود را مخاطب قرار داده میفرمایند: از یک طرف طبابت میکنی و از طرف دیگر از دارویی که خود تجویز کردهای میترسی. حضرت مسیح در جواب میفرماید: طبابت من نتیجه علم است که میدانم این دارو برای چشم مفید است، ولی ترس من نتیجه غریزه بشری من است که هر انساسی از ریختن یک ماده خارجی در چشم خود ناراحت میشود . لعاب من مسکن تشنگی و حرارت بوده و برای پایین آوردن تبهای شدید توصیه شده است. برای رفع غلیان خون، سختی سینه و گلو، دل پیچه و زخم روده میتوان از لعاب من استفاده کرد. ضماد دانههای من با سرکه و روغن جهت تسکین درد مفاصل، نقرس، ورم پشت گوش، خنازیر و جرحات مختلف توصیه شده است. برای معالجه سوزاک مزمن دانههای مرا خیسانده و در کیسه یا پارچهای ریخته، روی دهانه مجرا ضماد نمایید تا چرک آن خارج شده و زخم التیام پذیرد. اگر موی سرشما دوشقه میشود، لعاب مرا روی موی سرخود بمالید تا بیماری آن برطرف شده، و موی سر شما بلند شود. برای رفع غم و ایجاد شادی از لعاب دانههای من بنوشید که فوق العاده مؤثر است.
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394
سلامـ .... ... ..
