اسم من زیتون است

اشتهاآور هستم. اگر می‏خواهید لاغر شوید، از شور من استفاده کنید.برگ من فشار خون را پایین می‏آورد. اگر جوشانده برگ مرا در دهان بگردانید درد دندان را تسکین می‏دهم. جوشانده ریشه و برگ من سر درد را از بین می‏برد. در تقویت ذهن اثری نیکو دارم...
چون طوفان نوح آرام شد، کبوتری سفید شاخه‏ای از درخت مرا به عنوان هدیه برای حضرت نوح برد و آن حضرت دانست که در جهان آرامش برقرار شده است، و از آن تاریخ کبوتر سفید و شاخه من علامت صلح و صفا شناخته شد، و درخت مرا درخت عقل و دانش شناختند و در یونان معتقد بودند که مرا رب النوع عقل کاشته است. در قرآن مجید خدای بزرگ به من سوگند یاد کرده... میوه من دارای فسفر، پتاس، گوگرد، منییی، کلسیم، آهن،
مس و منگنز است.
من در بلوچستان، رودبار منجیل، حاجی آبادلر به عمل می‏آیم و در شاه پسند گرگان به درخت من چوب سید گویند. چوب درخت من قابل جلاو تعلیم است و با آن بهترین عصارا ساخت. پیشینیان در دست گرفتن عصای مرا علامت تشخیص می‏دانستند. درخت من بعد از چهل سال میوه می‏دهد و نزدیک به دوهزار سال عمر می‏کند. میوه رسیده و یاقوتی رنگ من، مقوی معده و زهکش دستگاه گوارش است، اشتها را زیاد می‏کند و شکم را بند می‏آورد. شهوت را زیاد می‏کند و زیاده روی در خوردن میوه پرورده من در آب نمک باعث لاغری و بی خوابی است. ضماد گوشت میوه رسیده من از پوسته پوسته شده و شوره سر جلوگیری می‏کند. ضماد میوه ناری من جهت سوختگی آتش و مالیدن آن با پیه و آرد گندم جهت رفع سفیدی ناخن و بخور میوه منن با هسته جهت تنگ نفس و امراض ریوی سودمند می‏باشد.
برگ من به صورت جوشانده و عصاره و محلول در الگل به عنوان تب بر و پایین آورنده فشار خون به کار می‏رود. ضماد برگ من جهت جوش چشم و ورمهای گرم نافع است، جویدن برگ من جهت جوش دهان و ضماد پخته برگ من با آبغوره بحدی که به قوام آمده و عسلی شود، جهت دندان کرم خورده مفید است. حمول عصاره آن جهت جلوگیری برآمدگی حدقه موثر است، و چون مغز هسته مرا با پیه و آرد مخلوط کرده، و بر روی سفیدک ناخن بگذارید، آن را از بین می‏برد و چنانچه ریشه درخت مرا با قدری برگ من بجوشانید و با آن مضمضه کنید، سردرد را تسکین می‏دهد و کشیدن آب آن در بینی جهت معالجه زکام و آبریزش دماغ سودمند می‏باشد و چون شاخه‏های باریک برگ مرا در ظرف سوفالی ریخته و در کوره بگذارید تا ذغال شود، بهترین سرمه بوده و در گذشته به عنوان توتیا بکار برده می‏شد. آبیکه از ساقه‏های من هنگام سوختن بیرون می‏آید جهت معالجه جرب و سوره سر زخمهای سر نافع است. کشیدن جوشانده تمام اعضای من جهت درد شقیقه و سرگیجه و پاشیدن آن در جهت گریزاندن حشرات توصیه شده است. آبمیوه من جهت (داء الثعلب) و داءالحیه (فلس فلس شدن پوست) نتیجه نیکو دارد. مضمضه با آب نمکی که میوه مرا در آن خیسانده باشند جهت استحکام دندان و لثه مفید است.
از تنه درخت مسن من یک ماده قندی به خارج ترشح می‏شود که به آن صمغ درخت زیتون یا انگبین زیتون گویند، این ترشح که بطور نادر بدست می‏آید، یک ماده غذایی بسیار عالی است، در تقویت ذهن قوی‏تر از کندر است، جهت درمان سرفه کهنه خشک و اخراج بلغم مفید است، مرهم صمغ درخت من جهت رویاندن گوشت مفید می‏باشد. صمغ درخت نوع وحشی من، قوی‏تر از بستانی است، باز کننده ادرار و حیض بوده، و حمول آن جهت زخم رحم مفید است.







نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0