اسم من سنبل الطیب است

اعصاب را آرامش می‏بخشم. مقوی معده و جگر هستم. شستن چشم با جوشانده من، سرخی آن را از بین می‏برد. پاشیدن خشک شده من روی زخم، باعث التیام آن می‏شود. ضد سرگیجه هستم و دمکرده من تپش و ضعف قلب رادرمان می‏کند...
همراه با گل گاوزبان اصیل ایرانی بهتر از قرصهای و الیوم و لیبر یوم آرامش می‏بخشم .کسانی که به خوردن این قرصها عادت کرده‏اند به سراغ من بیایند تا نجات یابند .
سنبل در زبان عربی به معنی خوشه است، ولی به بیخ و ریشه معطر چند گیاه نیز اطلاق می‏شود. سنبل روم، سنبل هندی و سنبل و کوهی از این ردیف بوده و ه آنها سنبل طبی و سنبل الطیب می‏گویند. من بیخی معطر با ریشه‏های افشان هستم و چون گربه عاشق بوی من است، مجذوب من شده و در برابر من می‏غلتد و به همین جهت در این اواخر عده‏ای اسم فارسی مرا علف گربه گذاشته‏اند، ولیی در کتابهای فرهنگ قدیمی چنین عنوانی دده نمی‏شود و با توجه به اینکه بیخ من ساقه زیر زمینی بوده و نمی‏توان به من علف خطاب نمود این وجه تسمیه صحیح نیست. به من سنبل الطیب، سنبل طیب، سنبل رومی، سنبل العصافیر، و الریانه، حشیشة العصافیر، اسمامن، آلکه آلک، میخوشه و سنبل طبی می‏گویند. من ضد صرع هیستری و ضد تشنج می‏باشم و از همه مهمتر اینکه ادرار مبتلایان به مرض قند را کم می‏کنم، مخصوصاً اگر مرا همراه با گل گاوزبان اصیل ایرانی که در دامنه کوههای البرز می‏روید دم کنند. سنبل کوهی یکی از انواع من است که ریشه آن عرق و ادرار را زیاد می‏کند و اشتها آور است. سنبل هندی نوع دیگری ازمن می‏باشد که خواصی نظیر من داشته و به او تاردوین هندی، عجزمکی و حب العصافیر هم می‏گویند. قسمت مورد استفاده، بیخ و ریشه افشان ما می‏یاشد که آن را به صورت دمکرده و تنتور مصرف می‏کنند و در کارخانجات داروسازی، از آن داروهای اختصاصی جهت تقویت قلب درست می‏کنند، که یکی از آنها کورامین نام دارد. انواع پرورش یافته من چندان خاصیت زیادی ندارند و بهتر است از انواع وحشی من استفاده شود.
یکی دیگر ازخواص: همراه داشتن مقداری منگنز است. کمبود این فلز در بدن انسان باعث سفیدی مو می‏شود، و با اینکه داروسازان سنتی ایران از وجود این فلز و خواص آن مسبوق نبودند معذلک برای سیاه شدن و دراز شدن موی سر و ریش از من استفاده می‏کردند و به این منظور پخته مرا بر سر و صورت بسته و نتیجه می‏گرفتند. نوشیدن دمکرده من آگل گاوزبان و لیمو عمانی ییک نوشابه نشاط آور و آرامبخش می‏باشد. در مجالس ختم اگر به جای قهوه از این نوشیدنی به مصیبت زدگان بدهید، بدون آنکه اعصاب آنها تخدیر شود آرامش درونی پیدا خواهند کرد. من باز کننده و مقوی دهانه معده و جگر می‏باشم، لیزری و رطوبت سینه و فضولات دماغی را از بین می‏برم. من شکم را جمع می‏کنم، شستن چشم با آب من همراه با آب گشنیز سرخی آن را از بین برده و در تقویت بینایی موثر است و باعث روییدن مژگان می‏شود. نشستن در آب جوشانده و برداشتن مقدار کمی از ریشه سنبل الطیب رحم را پاک و عقب افتادگی عادت را باز می‏نماید، پاشیدن گرد خشک من روی جراحات باعث التیام آنهاست. مقدار خوراک بیخ و ریشه من پنج گرم می‏باشد. تازه من موثرتر از ریشه خشک من است. من بادشکن، خواب آور و ضد کرم می‏باشم. سرگیجه، سردرد یکطرفه، دلهره و اضطراب، داءالرقص، حالات مالیخولیایی، اختلالات زمان یائسگی، سکسکه‏های مداوم و خلاصه هر بیماری که منشاء عصبی داشته باشد با خوردن من تسکین می‏یابد. شستشوی دهان با آب جوشانده من جوشها و زخمهای مخاط دهان را از بین می‏برد و دمکرده من برای تپش و ضعف قلب هر دو مفید است.







نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0