پوست و چوب من، خون را تصفیه می‏کنند. تب بر هستم و برگم اثر مسهلی دارد. جوشانده پوست و ریشه‏ام را برای معالجه تب و نوبه به کار برید. عرق شکوفه من دل را تقویت می‏کند. خاک اره چوبم اگر با حنا به سر مالیده شود، باعث تقویت مو می‏گردد.
فارسی من شمشاد است. در گیلان و طوالش به من کیش، در آستارا شومشاد، در رامسر و رودسر و شهسوار شوشار و ششار در مازندران و نوشار و آلشر، در آمل و کجور مرا شهر می‏نامند. در کتب قدیمی به من بقس، شجره الیس - عتق - کتم تنتم و نقش می‏گفتند، به شاخه‏های نازک من که با طراوت بوده و از غایت نازکی به سوی زمین میل می‏کند و شعرا آن را به زلف خوبان تشبیه می‏کنند، شمشاد اناری می‏گویند. گیاه من به مقدار زیاد در جنگلهای شمال ایران می‏روید، درختچه من به ارتفاع 5/1 تا 7 متر قامت دارد و بیش از هفتصد سال عمر می‏کند. چوب درخت من سخت و سفید است و چون خشک شود رنگ آن کمی زرد می‏شود و در گیلان معمولاً با آن - شانه - تاشق - عصا - سینی و ظروف چوبی و چوب سیگار درست می‏کنند برگهای من همیشه سبز است و خزان نمی‏نماید. برگ من برای حیوانات مخصوصاً شتر سمی است و ضماد خاک اره چوب من با حنا بر سر جهت تقویت مو و دفع سر درد و درمان شوره مفید است، و با سفیده تخم مرغ و آرد جهت استحکام مفاصل تجویز می‏شود. میوه من، یعنی دانه‏های من قابض معده و روده‏هاست و سیلان آن دهان را بر طرف می‏کند، عرق شکوفه من در تقویت دل و دماغ قویتر از عرق بهار - نارنج است. برگ و پوست ریشه درخت من دارای مواد رزینی لعابی و عوامل دارویی مختلف است، پوست و چوب درخت من معرق تصفیه کننده خون - تب بر - ضد مالاریا و صفرابر است. برگهای من دارای اثر مسهلی است و مصرف زیاد اعضای مختلف من سمی است. جوشانده پوست و ریشه و چوب من برای معالجه تب و نوبه تجویز می‏شود و برای این کار معمولاً جوشانده 30 تا 60 گرم در هزار تهیه کرده، یک فنجان قبل از غذا می‏خورند. پودر خشک برگهای من به مقدار 2 تا چهار گرم با عسل به عنوان ملین می‏دهند.
شمشاد نعنایی، شمشاد اناری نوع دیگر آن است، و با اینکه در جنگلهای شمال از قدیم به عمل آمده معذلک بعضیها به آن شمشاد ژاپنی هم می‏گویند.