از نفخ معده جلوگیری می‏کنم. بهترین دارو برای معالجه هیستری هستم. تحریک کننده اشتها بوده و دستگاه هاضمه را تقویت می‏کنم. در ریشه من خواص بیشماری نهفته، اگر از تشنج و ناراحتیهای عصبی رنج می‏برید از من استفاده کنید...
فارسی من انگدان است ولی عده‏ای آن را معرب کرده انجدان نامیده‏اند. من دو نوع دارم، یکی خوشبو که به آن گلپر، و کولاپر و به ترکی بالدرغان می‏گویند و اعراب به ریشه آن محروث نام گذاشته‏اند. در کتب مختلف از آن به نامهای انجدان ابیض، انگدان سفید، انجدان طیب، انگدان خوشبو، گیاه حلتیت طیب، گیاه حلتیت سفید و اسفندلیون یاد شده است (حلتیت صمغ انجدان است که در آخر خود را معرفی خواهد کرد). نوع دوم من انجدان بد بواست که به آن گیاه انغوزه، گیاه انگژد، گیاه انگشت گنده، گیاه حلتیت منتن (منتن در لغت عربی به معنی بد بو است) گیاه حلتیت سیاه می‏گویند. نوع خوشبوی من در همه کوهستانهای ایران خصوصاً دامنه البرز و قسمتهای شمالی شمیران، گچسر، رودبار قصران، جاده شمشک و مغرب ایران به عمل می‏آید و نوع بد بوی من در جنوب شرقی ایران، استان فارس و کوه‏های خراساس بطور خودرو به عمل آمده از صمغ آن که انغوزه و انگژد خوانده می‏شود، جهت صادرات استفاده می‏کنند، ولی به صمغ نوع خوشبوی من که مفیدتر است، در حال حاضر توجهی نمی‏شود.
بهترین نوع من در نقاط کوهستانی ایران به عمل می‏آید و انواع دیگر از من در بعضی از کشورهای آسیایی و افریقایی دیده می‏شود و یک نوع سوم به نام انجدان رومی است که خواص زیادی داشته و در ایران دیده نشده است. میوه نوع معطر من پس از رسیدن به شکل پولک نازکی در می‏آید که آن را کوبیده، با انار، یا سیب زمینی پخته و یا باقلای پخته می‏خورند تا از ایجاد نفخ آنها جلوگیری نماید.
با ساقه و برگ آن ترشی گلپر درست می‏کنند. من بادشکن بوده، نفخ و ناراحتیهای دستگاه هاضمه را از بین می‏برم. من ضد عفونی کننده بوده و پادزهر سموم هستم. ضد تشنج، ضد کرم و ضد حشرات می‏باشم.
مرا به جهت معالجه هیستری (صرع) عفونتهای عصبی و عفونتهای دستگاه تنفس تجویز می‏کنند. ضماد نوع بد بوی من با خطمی و آرد بر سر، گرفتگیهای دماغ را باز می‏کند. خوردن من ذهن را باز و حافظه را زیاد و نسیان را کم می‏کند و ابلهی و حماقت را از بین می‏برد. برای فلج، لقوه و بی حسی اعضا مفید است. من بهترین چاشنی برای غذای این دسته از بیماران می‏باشم. من غذا را نرم می‏کنم و بوی دهان را بر می‏گردانم، مقوی معده بوده بلغم را از بین می‏برم. اشتها را بر می‏انگیزم و مقوی هاضمه می‏باشم، من از ضرر غذاهای سنگین و داروهای سمی می‏کاهم و برای بیمارانی که مبتلا به یرقان، استسقا، سکسکه و سختی ادرار هستند، مفید می‏باشم. پیشاب آور و قاعده آور بوده، شیر را هم زیاد می‏کنم. در استان فارس گوسفند را با گیاه بد بوی من می‏چرانند تا فربه شده و شیر آن زیاد شود، ولی متأسفانه گوشت این گوسفندان کمی بد بو می‏شود. من مقوی کلیه، محرک شهوت و از بین برنده بلغم هستم. برای درد سینه، سرفه، عرق النساء، مفاصل، حتی بوییدن من هم مفید است. ضماد من باموم و روغن جهت خنازیر، سیاتیک و امثال آنها با روغن زیتون جهت از بین بردن سیاهی زیر چشم و مالیدن مطبوخ من با سرکه و پوست انار جهت بواسیر نافع است. پاشیدن گرد من روی زخمهای خوره‏ای و جذام سودمند می‏باشد. مقدار خوراک من ده کرم می‏باشد. ترشی‏ای که با برگ و ساقه نوع خوشبوی من درست می‏شود، ضد عفونی کننده معده بوده برای معالجه کم اشتهایی و از بین بردن اخلاط غلیظ معده به کار می‏رود.
ریشه من قوی‏تر از سایر اعضای من بوده، مالیدن آن روی ورمها مفید است و از بزرگ شدن خنازیر جلوگیری می‏کند. مقدار خوراک من نیم مثقال است. شیخ داود صاحب کتاب جامع انطاکی می‏نویسد که چون بانویی پس از پاک شدن از عادت ماهانه یک هفته روزی 5/1 گرم انجدان بخورد، آبستن نمی‏شود. ولی معین نکرده است که مقصود او انجدان خوشبو یا انجدان بد بو است (طبق مطالعات نویسنده زبان خوراکیها در انجدان خواه سیاه خواه سفید، هورمونهای ضد تخمک وجود دارد که حتی قادرند رگل را باز و نطفه تازه منعقد شده را از بین ببرند). ریشه من قوی‏تر از سایر اعضای من می‏باشد.