من دارای انواع و اقسام هستم. اثر ضد سم دارم. برای مبارزه با ضعف، از من استفاده ببرید. خوردن مغز نوع خیزران من، پیشرفت سرطان را متوقف می‏کند. ضماد سوخته نوعی دیگر از من برای باد سرخ مفید است. و اگر برگ نورسته آن را در آب خیسانده بنوشید، از خونریزی سینه جلوگیری می‏کند...
فارسی من نیشکر و عربی آن قصب السکر است و در دنیای گیاهان، نباتات قند دار مثل انگور و خرما زیاد است، ولی هیچکدام مقام من و چغندر را در تهیه قند ندارند. من تا قرن نوزدهم که استخراج قند از چغندر کشف شد، یگانه منبع تهیه قند و شکر بودم. من انواع و اقسام سفید و سرخ دارم. برای استخراج قند از من، معمولاً ساقه‏ی مرا از نقطه مجاور زمین قطع کرده و آن را تکه تکه نموده تحت فشار، شیره آن را گرفته و پس از تصفیه آن را غلیظ کرده می‏گذارند تا شکر آن متبلور شود.
از پساب آن که در حقیقت ملاس من می‏باشد، پس از تخمیر مشروباتی به نام رم و تافیا درست می‏کنند. عده‏ای گیاه مرا بخیل و خود خواه دانسته و معتقدند من در هر کجا کاشته شوم، تمام اراضی مجاور را تصرف کرده و به هیچ گیاهی اجازه رشد و نمو در جوار خود نمی‏دهم، در نتیجه کشاورزان و ساکنان محل دچار کمبود مواد غذایی شده از بین می‏روند. این اتهام روزی به من زده می‏شد که سود جویان به کشت من مبادرت کرده و برای بدست آوردن محصول بیشتر، از کشت غلات و سبزیجات، جلوگیری کرده و تمام اراضی را به کشت من اختصاص داده بودند.
نی من برخلاف نیهای دیگر توپر بوده و بعضی از انواع من نرم و شیرین و لطیف بوده و جرم کمتر داشته و قابل خوردن است.
با شکر و شیره من علاوه بر ساختن انواع شیرینی و شیرین کردن غذاها و نوشابه‏ها، داروها را نیز شیرین کرده و در مداوای بیماران از شکر و قند استفاده می‏شود و مخصوصاً شربتها و پاستیلهایی که برای درمان انواع سینه درد و ضد سرفه ساخته می‏شوند، به آنها شکر فراوانی می‏زنند.
شکر ضد سم نیز بوده و پاد زهر املاح سرب و مس می‏باشد و چنانچه با ترکیبات سیانور مخلوط شود، اثر این سهم مهلک را خنثی می‏کند و به همین دلیل بود که وقتی سیانور را شیرینی زده و به راسپوتین خوراندند، سم در بدن او اثر نکرد و عده‏ای آن را به معجزه و کرامت او نسبت دادند. شکر، معده را نرم می‏کند و رطوبات آنها را از بین می‏برد. زود جذب بدن شده و باعث تقویت سریع می‏گردد. بادشکن بوده و مقوی شهوت است. در مواقع ضعف مفرط هیچ دارویی چون شکر اثر آنی ندارد. مکیدن نبات و آب نبات، جهت تسکین سرفه و از بین بردن سختی سینه سودمند بوده و با آب گرم جهت گرفتگی صدا که در اثر سرماخوردگی باشد مفید است.
نوشیدن آب تازه نیشکر، سینه، گلو و معده را نرم می‏کند و بعد از هضم غذا باعث نرمی شکم شده، ثقل را از بین می‏برد. ولی بلافاصله بعد از غذا نوشیدن آن خوب نبوده، تولید بلغم و نفخ و قراقر می‏کند.
علاوه بر شکر در روی نی من، یک ماده مومی وجود دارد که در کارخانه‏ها آن را استخراج کرده و به جای موم مصرف می‏کنند. سرمه کردن این موم جهت جلای چشم مفید است.