املاح معدنی، کلسیم و آهن به وفور در من موجود است.
رنگ چهره را باز می‏کنم.
فارسی من گندنا می‏باشد، ولی اکنون بیشتر به من تره و سبزی تره می‏گویند. اهالی گیلان مرا کوار می‏نامند.
یک نوع شیرین و مفید من در کردستان به عمل می‏آید که به زبان محلی کیلافه نام دارد. اقسام وحشی من باریک و تند بوده، و کوچوک نامیده می‏شود. و دو برادر دارم یکی به نام والک و دیگری به نام تره پیاز که به آن تره فرنگی هم می‏گویند. عربی من کراث و کراث‏البقل است. من از خانواده‏ی پیاز بوده و مانند آن سودمند می‏باشم، ولی بوی من از آن کمتر است، و کسی که مرا خرد کند مجبور به ریختن اشک نیست. ادرار را زیاد می‏کنم - خلطآور بوده و سینه را نرم می‏نمایم و برای از بین بردن ذرات و رسوبات زرد رنگ از ادرار مبتلایان به رماتیسم تجویز شده‏ام. جوشانده‏ی من برای باز شدن صدا و درمان زکام - سرفه - لارنژیت و برونشیت و بطور کلی در التهابات دستگاه تنفس و رمهای آن به کار می‏رود! اگر مرا له کنید و بر محل نیش زنبور و زنبور عسل بگذارید، درد آنرا تسکین می‏دهم - من سرشار از ویتامین ث و املاح معدنی، مثل کلسیم و آهن می‏باشم و مقدار این ویتامین و املاح در من خیلی بیشتر از مقدار آن‏ها در تره فرنگی است. به حد کافی منیزی هم دارم و به همین جهت از سرطان جلوگیری می‏کنم. مالیدن برگ من با سرکه به پیشانی و جلو سر، خون دماغ را بند می‏آورد. من برای بواسیر و بادهای غلیظ شکم مفید می‏باشم. اشتها را باز می‏کنم و غریزه جنسی را تحریک می‏نمایم و رنگ چهره را باز کرده و بر زیبایی و لطافت پوست می‏افزایم. ارامنه‏ی ایران به خوردن من علاقه‏ی زیاد دارند و زیبایی و خوش آب و رنگی بانوان را از آن می‏دانند.
خوردن خام من قصب الریه را پاک و کیسه صفرا را باز می‏کنم. به هضم غذا کمک می‏کنم. مقوی کمر، ملین طبع بوده و از قولنج جلوگیری می‏نمایم، برگ من پیشاب‏آور و قاعده‏آور است، خوردن برگ من بعد از طعام مانع ترش کردن آن است. شهوت را زیاد می‏کند. چنانچه برگ من به مقدار پانزده گرم خورده شود، خون بواسیر را بند می‏آورد. خوردن من با عسل جهت امراض سرد سینه و ورمهای ریه و باز شدن آنها مفید است. ریختن من در آش جو جهت درمان تنگ نفس توصیه شده است. ترشی تره باز کننده‏ی جگر و سپرز و معالج قولنج است - گرد خشک کرده‏ی من مسهل خون جمع شده در معده است. حمول برگ کوبیده من به تنهایی و یا با داروهای مناسب پاک‏کننده ترشح رحم و ضد عفونی کننده‏ی آن بوده و مانع از افتادن جنین است. چنانچه مرا با سرکه و نمک پخته و زنی که مبتلا به ورم رحم است در آب آن بنشیند درمان خواهد شد، و چون مرا دو بار بپزند و بفشارند و بعد شسته با غذا میل نمایند، لذیذتر شده و نفخ از بین می‏رود ولی از خواص من کاسته می‏گردد. خوردن من با عسل پادزهر سموم مخصوصاً مسمومیت غذایی است و برای معالجه امراض جلدی نافع است. ضماد برگ من با سماق جهت اگزما و با نمک جهت زخم‏های چرکی نافع است. من دارای نوع پنیسیلین بوده، و بیشتر خواص درمانی من نتیجه‏ی آن است، انواع من از پیاز دیر هضم‏تر و نفاختر است. زیاده‏روی در خوردن من باعث تاریکی چشم و فساد لثه و دیدن خوابهای آشفته است و چون شمشیر و کارد را با آب من آب دهند دیرتر کند خواهند شد.