من چغندر هستم. به من چگندر و چندرهم می‏گویند. اعراب مرا سلق صدا می‏کنند. در گذشته به پخته بیخ من لبلبو و اکنون لبو می‏گویند.
گیاه‏شناسان قدیم ایران بیخ مرا از دسته میوه‏ها و سبزیها جدا کرده و جزو هویجها شمرده‏اند ولی برگ من در دسته سبزیهاست. برگ من سحرگاه بی‏مزه و شامگاه شیرین است. زیرا در روز با کمک نور آفتاب، قند می‏سازم و شب بتدریج آنرا جهت ذخیره به بیخ خود که انبار من است می‏فرستم و به همین جهت است که اگر برگ مرا صبح بچینند و میل نمایند، جزء سبزیهای خنک بوده، و عصر خنکی کمتری دارم، و خیلی متأسفم که شما نمی‏توانید برگ و بیخ مرا خام خام میل نمایید والا می‏توانستم ادعا کنم که خداوند بعد از عسل، شفا را در من قرار داده است. بیخ من اگر خام خورده می‏شد، بدون شک شما می‏توانستید آنرا عسل گیاهی بدانید. من با این که خاصیت مسهلی ندارم معذلک پاک‏کننده شکم هستم. به هضم غذا کمک می‏کنم و التهاب معده را فرو می‏نشانم. مفیدترین و بهترین اعضای من، برگ من است و بعد ساقه‏های آن و سپس بیخ من که پخته آن لبو نام دارد.
قند من برای مبتلایان به مرض دیابت خوب نیست، ولی در عوض خداوند مصلح آن، یعنی دوای مرض قند را در ساقه و برگ من قرار داده است. مشروط بر این که صبح زود آنرا بچینید و در سایه حفظ نمایید.
برگهای کلفت من سنگین و دیر هضم است، ولی در اثر پختن سختی و نفخ آن از بین می‏رود، خنکی برگهای نازک من زیاد است، و قوت غذایی کمتری دارد، ولی در عوض دوای بسیار خوبی است. خوردن پخته من رعشه را معالجه می‏کند، مخصوصاً برگ سرخ رنگ آن اگر آنرا خام با سرکه و خردل بخورید، طحال را باز می‏کند و ورم آن را فرو می‏نشاند، جهت درد پشت و مثانه و امراض مقعد مفید است. آب برگ من با داروهای مسهل، به اخراج بلغم کمک می‏کند. جهت درد مفاصل و نقرس سودمند است. اگر بیخ مرا با عسل ممزوج کرده و در بینی بکشید فضولات را پاک می‏کند. خوردن آب برگ من جهت سردرد و دندان درد مفید است. کمپرس با آب برگ من قرمزی چشم را از بین می‏برد. مخصوصاً اگر با روغن بادام یا عسل مخلوط کرده باشید. شستشو با جوشانده برگ من، شوره و چربی سر را از بین میبرد. مخصوصاً اگر آن را گرم کنید و با پنبه یا باند روی پلک چشم کمپرس کنید. اگر چند قطره آب نیم گرم برگ مرا در گوش بچکاند، درد آن را ساکت می‏کند. مخصوصاً اگر با روغن بادام یا عسل مخلوط کرده باشید. شستشو با جوشانده برگ من، شوره و چربی سر را از بین می‏برد و شپش را نابود می‏کند. ضماد برگ من با بوره (اسید بوریک) جهت کک مک و طاسی به کار می‏رود، و همچنین برای ورم پشت پا و استسقاء و سایر اورام مفید است، تنقیه با آب نیم گرم من جهت ورم روده و گرفتگی آن نافع است. اگر دست و پای شما و کودکان شما در اثر سرمازدگی ترکی پیدا کرده است، نگران نباشید آن را مدتی در آب گرم من بگذارید برطرف خواهد شد. مالیدن برگ پخته من پس از سرد شدن، درمان سوختگی آتش و آب جوش است و آفتاب‏زدگی را معالجه می‏کند. ضماد برگ کوبیده من جهت تسکین درد و پاک کردن کک مک و معالجه طاسی و با عسل جهت دمل و جوشهای جلدی و با حنا جهت رویاندن مو و رشد آن و با روغن بادام جهت فروکش کردن اورام و خوردن آن با خردل مسکن شکم درد بوده، و بادشکن می‏باشد.
من به علت داشتن ارسنیک و گوهر شب چراغ و روبیدیم از بیماری جذام جلوگیری می‏کنم و به علت داشتن فسفر غذای مغز بوده، و نیروی حافظه را زیاد می‏کنم. اعصاب را محکم می‏نمایم و حرارت خون را می‏نشانم و استخوان‏بندی را تقویت می‏کنم. من برای درد کلیه مفید می‏باشم، من دارای مواد ازته، مواد قندی، املاح معدنی مثل کلسیم و آهن نیز می‏باشم و این خاصیت در برگ من زیادتر است. آب لبو برای بهبود التهاب مثانه، رفع یبوست و بیماریهای پوست مصرف می‏شود. بو داده پوست بیخ مرا می‏توان مانند قهوه دم کرده و نوشید. من دارای ویتامین آ به صورت جوهر زردک، و انواع ویتامین‏های ب و ث بوده اشتهاآور هستم، برگ قرمز من به علت داشتن ویتامین‏های زیاد و کمی آرسنیک و روبیدیم تا بخواهید مفید است.
حال که خواص لبو را دانستید و توجه فرمودید که بیخ من تمام مواد لازم را از نظر ویتامین و آنزیم جهت هضم و جذب قند دارد، بد نیست بدانید که قندی که با کمک داروهای شیمیایی از بیخ من گرفته می‏شود، فاقد این عوامل مفید بوده و برای اینکه در بدن شما سوخته و نیروی لازم را تحویل دهد، ناچار است که این عوامل را از غذاهای دیگر و ذخایر بدن گرفته، انسان را دچار کمبود آنها ساخته و موجب گرسنگی نامرئی گردد و سرانجام صدها مرض ایجاد نماید، قند سفید یک غذای محرک و بیماری‏زاست و در زندگی نیم مصنوعی شما از غذاهای کشنده محسوب می‏شود. مرگ تدریجی که از خوردن قند سفید به انسان دست می‏دهد، عامل بسیاری از ناخوشی‏ها و ناراحتی‏های جسمی و روحی است. دندان را خراب می‏کند خون را کثیف می‏نماید. کبد را که سکان کشتی بدن است خراب می‏نماید و سلسله اعصاب را ضعیف می‏سازد. به این جهت من به شما توصیه می‏کنم که برای شیرین کردن کام خود، حتی المقدور شیرینی‏های طبیعی مثل عسل، مویز، شیره خرما و از بیخ پخته من (لبو) استفاده نمایید و اگر خواستید قند سفید بخورید از قند نیشکر بهره‏مند شوید.