من در هر مرحله، از شکوفه تا رسیدن، دارای خواص گوناگون هستم.
شکوفه‏ی من مقوی جسم و روح است.
گل من پس از شکفتن التهاب خون را تسکین می‏دهد
و خودم برای امراض عفونی مفید بوده، قوه بینایی، شنوایی، درد مفاصل و سیاتیک را درمان می‏نمایم.
در من هزاران خاصیت وجود دارد که یکی از آن‏ها، دشمنی و مبارزه با سرطان است!
اسم من خرما است. در فارسی به درخت من خرما بن و درخت خرما گویند و اعراب به خرما تمر و به درخت آن نخل گویند و این همان درختی است که حضرت عیسی در زیر سایه آن از مادر متولد شدند و خداوند به حضرت مریم امر فرمودند تا از میوه من بخورد - درخت من معمولاً در جایی میوه می‏دهد که سرش در آتش و پایش در آب باشد. چه آفتاب سوزان و آب فراوان برای من ضرورت دارد. در ایران در بم - بلوچستان - اهواز - آبادان - جهرم - قصرشیرین و خرمشهر به عمل می‏آیم. اقسام زیاد دارم که فرق آنها در کوچکی و بزرگی و شکل میوه است و بهترین محصول من مضافتی کرمان و بلوچستان است. درخت من نر و ماده دارد.
درخت نر میوه نمی‏دهد، فقط شکوفه می‏نماید و یکی از عجایب ایران یک درخت خرمای نر در بلوچستان می‏باشد که 45 متر قامت دارد. شکوفه درخت من معمولاً در محفظه‏ای است به شکل ماهی که سر و ته آن باریک و میان آن پهن و ضخیم است. به غلاف این محفظه در فارسی نارونه و در عربی کفری گویند و چون این غلاف بشکفد، در وسط آن ماده‏ای شبیه پشمک سفید رنگ ظاهر می‏شود که به آن اعراب طلع گویند و دارای دانه‏است کوچکتر از گندم که خرماکاران آنها را برداشته در وسط شکوفه‏ی ماده می‏گذارند تا میوه آن شیرین و شاداب شود، و در غیر این صورت، میوه آن نرک شده و قبل از رسیدن گندیده و از بین می‏رود. طبق مطالعات نویسنده‏ی زبان خوراکیها، با این میوه‏های سبز نرک می‏توان مربا و ترشی درست کرد. و از منافع آن بهره‏مند شد. میوه من از موقع شکوفه کردن تا رسیدن هفت مرحله دارد که هر یک دارای اسامی مختلف و گوناگون است و اکنون اجازه فرمائید که آنها یکی پس از دیگری خود را به شما معرفی نمایند.