اسم من ریواس است - اعراب مرا معرب کرده، ریباس و ریباج می‏گویند در فارسی به ساقه‏ی زیرزمینی من که عده‏ای به غلط آنرا ریشه می‏دانند، ریوند و اعراب به آن راوند گویند - زادگاه اولیه من ایران، چین و تبت است. در ایران در کوه‏های نیشابور - دره توچال - شهرستانک - حصار بند کرج - اطراف ارومیه - کوه‏های رزوند - کوه‏های اطراف اراک - قلعه رستم - اشتران کوه - گنجنامه کردستان - چکاب - تراران تفرش - کوه‏های اطراف تبریز مخصوصاً بین تبریز و خوی - کوه تخت بلقیس - دشت ارژن فارس - راجرد قم و بالاخره بلوچستان بطور خودرو به عمل می‏آیم - در حالیکه ایرانیان بهترین نوع طبی مرا ریوند چینی می‏دانند - هیئت تحریریه‏ی دائرة المعارف درولت فرانسه نوع ایرانی را مرغوبتر دانسته و آنرا سفید و سلطنتی می‏خوانند (درولت چاپ 1955 صفحه 1260) ساقه‏ی زیرزمینی من مدتها در زیر زمین باقی مانده و رشد می‏نمایند و همین که به آب می‏رسند، یک شاخه با برگ بیرون می‏دهند - برگ‏های نمونه طبی من بلندتر بوده، و شبیه دست می‏باشند و اردشیر را راوند دست از آن جهت گفته‏اند که دستهایی بلند داشت. طبیعت برگ‏های من سرد است و دارای ویتامین‏های آ و ب و به مقدار زیاد ویتامین ث است، و از خواص آن یکی آن است که لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین نموده و قند خون را کم می‏نماید. برگ من دارای چندین نوع ترشی است و چون آنرا با کمی قند بجوشانند، طعم مطبوعی پیدا کرده، و از سردی آن کاسته می‏شود و به همین جهت است که شربت من در بین ایرانیان دوستان فراوان دارد. من مسرت‏بخش - قابض - مقوی معده و روده‏ها هستم - پاک‏کننده جگر - اشتهاآور - برنده‏ی صفرا و مانع قی می‏باشم - برای تنگ نفس و بواسیر مفید می‏باشم - در امراض وبایی شکل و اسهال توصیه و تجویز شده‏ام - مداومت در خوردن من باعث پاکی خون می‏شود و دمل را درمان می‏نماید. عصاره‏ی من جهت تقویت نیروی باصره و از بین بردن لکه‏های سفید چشم تجویز شده است. ضماد من با آرد جو جهت باد سرخ - مورمور شدن بدن و آبله مفید است - شهوت را کم می‏کنم و مبتلایان به درد سینه و سرفه باید از خوردن من پرهیز نمایند - اعصاب را ضعیف می‏نمایم و زیاده روی در خوردن من سبب قولنج و سنگ کلیه و مثانه می‏شود. مقدار خوراک برگ خالص من صد گرم می‏باشد - قسمت‏های قرمز رنگ برگ من که شبیه کف دست و پای غاز می‏باشد، بادشکن، ملین و مسهل است و به علت داشتن اسید اگزالیک برای مبتلایان به درد کلیه و سنگ خوب نیست چون ساقه‏های من قند خون را کم می‏کنند و تولید ضعف می‏نمایند برای کسانی که عقرب آنها را زده باشد خطرناک می‏باشد چه قبل از گزیدن عقرب بخورند و چه بعد از آن!
ساقه‏های زیرزمینی نوع طبی من که به ریوند معروف است، مسهل قوی است و معده را ضد عفونی می‏کند و پادزهر سموم مخصوصاً سم عقرب است. این عمل آن درست معکوس عمل ساقه‏های من می‏باشد. در خوردن ریوند نباید زیاده‏روی کرد، زیرا در پاره‏ای از معده‏های ضعیف پس از عمل مسهلی ایجاد یبوست می‏نماید - آنهایی که مبتلا به یبوست مزمن هستند و آنهایی که غذا را ترشح می‏کنند، باید از آن پرهیز نمایند - این ریشه به صورت گرد کوبیده، در داروخانه‏ها تحت نام پودر ریوند در گذشته وجود داشت - این گرد، ادرار و عادت ماهانه خانمها را باز می‏کند. قوه‏ی جاذبه‏ی کبد را زیاد می‏کند و گرفتگی جگر و صفرا را باز می‏نماید و از گرفتگی طحال و امعاء جلوگیری می‏نماید. بادشکن بوده، درد کلیه و مثانه و رحم را تسکین می‏دهد. جهت خفقان، سردرد و معده و کبد و یرقان تجویز شده و درمان اسهال است و مخصوصاً برای اسهال خونی مفید است. تخامه و دل درد را از بین می‏برد. برای بواسیر و نواسیر مفید بوده، و تب ربع را معالجه می‏کند و چون گرد ریشه مرا با لعاب بهدانه ساییده و حب نمایند و زیر زبان نگاهداشته و آب آنرا فرو برند، برای سرفه کهنه و زیادی صفرا و درد شقیقه و سرگیجه و جنون نافع است. تنگ نفس و زخم‏های دهان را معالجه می‏کند. اگر آنرا با علیله و صبر زرد مخلوط کرده و حب درست کنند و بخورند دماغ را باز می‏کند و انواع سر درد را تسکین می‏دهد. سرگیجه و ترس را از بین می‏برد، وزوز کردن گوش و صدا کردن آنرا خاموش می‏کند - ریشه نوع طبی من با سکنجبین ادرار را زیاد می‏نماید و مخصوصاً به کسانی که ادرارشان بند آمده، و با داروهای دیگر باز نشده است هفت گرم ریشه مرا با ده گجرم تخم خربزه و ده گرم خارخاسک جوشانده بدهید و اثر آنرا ببیند. جوشانده‏ی من با پرسیاوشان جهت معالجه سیاتیک و ضعف و درد مفاصل مفید است. اگر تکه‏ای از ریشه مرا در دهن گذاشته و بمکید و آب آنرا فروبرید، جهت جلوگیری از خونریزی معده مفید است. اگر جوشانده‏ی آنرا در بینی بریزید نزله و زکام را برطرف می‏کند. ضماد آن با سرکه جهت کک و مک و جوشهای عصبی و از بین بردن آثار ضربه نافع است. ضماد آن با آرد جو و پنیرک و مازو جهت محکم کردن استخوان شکسته و درد دررفتگی سودمند می‏باشد. برای اطفال و اشخاص ضعیف البنیه زیان دارد. مقدار خوراک ریشه طبی من از پنج گرم تا هفت گرم است.