اسم من شقاقل است و به فارسی به من زردک ریگی و همچنین زردک ریش بزی می‏گویند. ریشه من پر گره بوده و موقعی که آنرا از خاک در می‏آورند، جدار آن چسبنده و پر رنگ است، و عنوان زردک ریگی من به علت همین موضوع است، من سیخک ندارم و مغز و ریشه من یکنواخت بوده، سفید رنگ و به کلفتی انگشت و دراز بوده و طعمی شیرین دارم، ساقه‏های من هم با زردک فرق دارد، و دارای گره زیاد بوده، و بر روی هر گره برگی می‏روید و چون این برگها مانند ریش بز از هم فاصله دارند مرا در فارسی و فرنگی ریش بزی لقب داده‏اند - میوه بوته من آبدار و سیاه رنگ و به اندازه یک نخود است.
ریشه من سنگین و دیر هضم است، ولی وقتی که با شکر و عسل به صورت مربا در بیایم، هضم من آسان شده و به راحتی خورده می‏شوم.
در بین حیوانات، خرس به خوردن من علاقه زیاد دارد و از این جهت به من خرس گیاه هم می‏گویند.