من مغز شکوفه‏ی درخت خرما هستم که پس از شکفتن کفری از آن خارج می‏شوم. به شکل پشمک بوده و دانه‏هایی کوچکتر از گندم دارم. به این دانه‏ها در فارسی غوره خرما و به گرد آن کش و عده‏ای پنیر خرما گویند و عربی آن دقیق النخل است. من مقوی معده و جمع کننده‏ی آن هستم. حرارت و التهاب خون را تسکین می‏دهم و از فشار آن می‏کاهم و خوردن من به قدر سه گرم و نیم تشنگی را برطرف می‏سازد و برای جلوگیری از خونریزی مخصوصاً خونریزی ریوی نافع است. من دیر هضم می‏باشم، و زیاده‏روی در خوردن من باعث قولنج و ایجاد سنگ کلیه است. گرد سفید من که به آن کش یا پنیر گویند، محرک شهوت مردان و زنان است. در خوزستان گلاب مرا جهت تقویت غرایز جسمانی می‏نوشند.