من پوست شکوفه خرمای نر هستم. فارسی من غنچه خرما است و اهالی شیراز به من نارونه گویند. من وقتی کهنه شوم، رنگم سرخ می‏شود و خواص خود را از دست می‏دهم - من مقوی جسم و روح هستم و قلب و دماغ را جلا می‏دهم و از دوستان کبد می‏باشم. کوبیده‏ی من قابض اسهال است، مالیدن آن به دندان باعث تقویت لثه می‏شود و از پیوره و چرک و خون جلوگیری می‏کند، مقدار خوراک من ده گرم است که به صورت جوشانده و گرد می‏توان از من استفاده کرد و چون نیم کیلو کوبیده مرا در یک لیتر آب بجوشانید تا نصف شود بعد هموزن آن شکر افزوده، به قوام آورند معجونی بدست می‏آید که جهت تقویت معده و ثقل سرد و مسمومیت غذایی نافع است و عرق من که مانند گلاب گرفته می‏شود، با عطر خوبی که دارد قابض و مقوی شکم بوده و اسهال و پیچش معده را تسکین می‏دهد و روغن من، که پس از رسیدن با مواد وسط آن نیم‏کوب کرده با مساوی آن روغن زیتون مخلوط نموده، سه چهار روز، روزی چند بار آنرا به هم زده و یکنواخت سازند داروی خوبی برای زخم معده و سر درد است و مالیدن آن مقوی مو بوده و از ریزش آن جلوگیری می‏کند.