برای اعصاب مفیدم.
خشک شده من درمان کم خونی است.
درمان بیماری شب کوری هستم.
جهت معالجه نقرس، رماتیسم و تصلب شرائین مرا تجویز کنید...
فارسی من گوجه است به اقسام ریز و کوچک، به من آلوچه سنگ - الوچه آلنج و آلوی کوهی هم می‏گویند. عربی من ادرک است و در بعضی از کتابهای پزشکی قدیم به اسامی نیسوق و نیشوق هم از من یاد شده است.
من انواع و اقسام داشته و با آلونیز قرابت و نزدیکی دارم. بهترین نوع من گوجه برقانی است که پوست آن به آسانی جدا می‏شود و نوع دیگر من گوجه گلستان است که در خراسان می‏روید و رنگ آن سبز بوده، کمتر قرمز می‏شود. نوع پیشرس من گوجه سبز است که به نام گوجه گیلانی، و گیلانی گوجه معروف است و اولین میوه‏ای است که در فصل بهار به بازار می‏آید. این خاصیت مسهلی ندارد. معذلک با یبوست مزاج می‏جنگد. من به رنگ‏های سبز و زرد و قرمز ظاهر میشوم. رنگ من ترکیبی شبیه جوهر زردک است که در بدن تبدیل به ویتامین (آ) می‏شود و به همین جهت است که انواع من برای درمان شبکوری و رشد بدن مفید است - مقدار این ویتامین در انواع زرد و قرمز من بیشتر است. علاوه بر جوهر زردک، من دارای ویتامین‏های ب و ویتامین ث هستم، به این جهت برای اعصاب مفید بوده و مسکن التهاب صفرا می‏باشم. من دارای املاح زیادی از قبیل آهن - کلسیم - فسفر - منیزی - پتاسیم - سدیم و منگنز می‏باشم. من از میوه‏های خنک بوده و این خاصیت در انواع ترش من بیشتر است. اقسام درشت من خاصیت نرم‏کننده دارند، ولی در این خاصیت هرگز به پای آلو نمی‏رسند. خشک شده آنها که بیشتر به نام آلوچه خشکه فروخته می‏شود، درمان خوبی برای ضعف اعصاب و کم خونی است، اقسام مختلف من برای معالجه نقرس - رماتیسم و تصلب شرائین تجویز شده‏اند، همگی پیشاب‏آور بوده، و اعمال کلیه را تنظیم می‏نمایند.
جوشانده 25 تا سی گرم برگ درخت من، کشنده کرم معده بوده و این خاصیت در مغز هسته من نیز می‏باشد - سابقا جوشانده برگ مرا به عنوان تب بر مخصوصاً برای مبتلایان به بیماریهای ریوی تجویز می‏کردند. برگ من نفاخ بوده، و برای معده مضر است، مگر آنکه همراه با یک مسهل خورده شود و برای این کار سابقا گلقند را تجویز می‏کردند.