در فارسی اسم من بن و بنه می‏باشد و عده‏ای هم به آن پسته‏ی وحشی می‏گویند. انواع و اقسام دارم. به میوه پیوندی من گلخک و به نوع ترش من بنشته گویند، و در شیراز ماست‏بندان آنرا با ماست مخلوط می‏کنند، تا خوش و بو و گوارا شود. در زبان ترکی به میوه‏ی من چاتلانغوش و چتلانغوچ است و سابقاً در تهران زیاد مصرف داشت. اعراب به میوه درخت من حب الخضراء لقب داده‏اند. گل درخت من قرمز است. در رنگرزی از آن استفاده می‏شود. پسته را به تنه‏ی من پیوند می‏زنند تا محصولی درشت و خندان بدست آورند، و چنانچه مرا به درخت پسته پیوند کنند، میوه‏ی من درشت شده و گلخنک نامیده می‏شود.
درخت من دیر خزان می‏کند و از تنه‏ی آن بطور طبیعی، یا با دادن شکاف صمغی خارج می‏شود که به آن در فارسی سقز و در عربی بطم گویند. در بلوچستان میوه درخت مرا کوبیده و با آن حلوا درست می‏کنند و معتقدند که بهترین مقوی اعصاب و شهوت است. در خوزستان و سایر استان‏های جنوبی، دانه‏های میوه‏ی مرا در ظرفی پر از آب نگاهداری می‏کنند تا خشک نشود. درخت من در جنگلهای خشک فارس کرمان - بلوچستان - یزد - لرستان - کردستان و ارتفاعات الموت و کوه‏های پنجگانه و از دوستان کبد و طحال است. شهوت را زیاد می‏نمایم. زهکش کلیه و ریزکننده سنگها هستم، اخلاط سینه و ریه را پاک می‏کنم، خارج کننده‏ی اقسام کرم معده بوده و پیشاب را زیاد می‏نمایم. خون قاعده و بواسیر را که بسته شده باشد باز می‏کنم. باد شکن - ضد فلج و لغوه بوده، سرفه و خفقان را تسکین می‏دهم. مسکن درد کمر - درد پشت و درد قولنج هستم. میوه‏ی مرا جهت درمان غش و استسقاء تجویز کرده‏اند. مخلوط با بادام و شکر جهت چاق شدن بدن و باز شدن ادرار و با سرکه جهت سر درد و تنقیه‏ی جگر و گزیدن افعی و رتیل نافع می‏باشم. اگر میوه‏ی مرا داخل نان کنند، از تخمیر آن در شکم جلوگیری می‏کنم و به هضم آن کمک می‏نمایم. زیاده روی در خوردن من باعث زخم شدن دهان و کم اشتهایی است.
ضماد من درمان ورم‏ها و زخم‏های سخت است. مالیدن میوه کوبیده‏ی من بر پوست بدن باز کننده‏ی رنگ و نیکویی رخسار است و در صورتی که مدتی آن را بر محل ماه‏گرفتگی بمالند، به تدریج رنگ آن را زایل می‏نماید. میوه‏ی من دارای ویتامین‏های آ و اقسام ب و د می‏باشد و به همین جهت مقوی اعصاب بوده و ترک لب را معالجه و از شبکوری جلوگیری می‏کند. نرمی استخوان را درمان می‏نماید. اگر میوه‏ی مرا کمی سوزانده و آن را بر محل گری بمالند، باعث رویاندن مو می‏شوم. مخصوصاً در مورد طاسی سر اثر بیشتری دارم و چنانچه برگ درخت مرا کوبیده و بر محل ریزش مو بمالند، باعث روییدن مو شده و مو را دراز نگاه می‏دارم. بخور. پوست درخت من جهت گریزاندن حشرات آزموده شده....و در صنعت داروسازی با صمغ آن پمادی درست می‏کنند که مالیدن آن بر بدن از گزش پشه جلوگیری می‏نماید. جوشانده پوست درخت من با مصطکی جهت فلج - لغوه - کزاز - رعشه - ورم مفاصل و پاک کردن لکه‏های ضربه از پوست مفید است. کوبیده‏ی برگ من با آب خضاب خوبی است و با سر که و روغن جهت رویاندن، نرم کردن و دراز نگاهداشتن مو مفید است.
به هم‏میهنان کلیمی توصیه کنید که در موقع پختن فطیر از میوه‏ی من استفاده کنید تا دفع ضرر آن شود.