اسم من بومادران می‏باشد. به من علف هزار برگ - زهرة القندیل هم گفته‏اند. در کتابهای گیاه‏شناسی قدیم ایران، اسم یک نوع من برنجاسب و نوعی دیگرم قیصوم ذکر شده است، بطور خودرو در ایران و نقاط مختلف اروپا، در کنار جاده‏ها و دشت می‏رویم، سر شاخه‏های گلدار من دارای یک اسانس معطر فرار و چند ترکیب دارویی است مقداری اینولین - مواد چربی و مومی و کمی تانن هم دارم، مرا در اروپا به عنوان تب بر و نیروبخش و ضد تشنج استعمال می‏نمایند، مصرف من برای ادرار زیاد می‏کنم - تب‏شکن هستم جوهر مرا به صورت مالیدنی می‏توانید بر روی محل دردناک اورام و روماتیسم استعمال کنید، و با وازلین و روغن‏های دیگر مخلوط کرده، و بعنوان پماد یا کرم مسکن بکار برید. جوشانده‏ی سر شاخه‏های گلدار من عادت ماهانه زنان را باز می‏کند و زایمان را آسان می‏سازد و سنگهای کلیه و مثانه را میریزاند. ضماد من جهت درد سینه و انواع سردرد و سرسام بکار برده شده است. این ضماد اورام را می‏خواباند و اگر روی شقیقه بگذارید، دماغ را باز می‏کند. پاشیدن سوخته من روی زخم مفید است - استنشاق آب جوشانده‏ی من جهت درمان زکام و نزله و آنفولانزا توصیه شده است، این جوشانده ضد تنگی نفس - معالجه تب و لرز - پاد زهر سموم و مسکن دردهای مفاصل و عرق النساء می‏باشد، بخورد و دود من حشرات را فرار می‏دهد. اگر ضماد مرا روی محل نیش عقرب بگذارید، فوراً درد آنرا ساکت می‏کنم. سوخته مرا برای جلوگیری از خونریزی بکار می‏برند، اگر ضماد مرا گرم گرم روی محل گری بگذارید به روییدن مو کمک می‏کنم سابقا برای زود درآمدن ریش، سر شاخه‏های مرا با روغن ترمس (باقلای مصری) مخلوط کرده، روی صورت جوانان و مردان کوسه می‏گذاشتند و عقیده داشتند که اثرش قطعی است. برای تسکین اعصاب دم کرده پنج درصد مرا بکار برید.