اسم من خلر است به من جلیان - ململی - بسله و کلول نیز می‏گویند. غلاف دانه‏های من شبیه باقلا است و پنج نوع است. آنچه غلاف آن از باقلا کوچکتر و پوست آن ضخیم‏تر و عریض‏تر و دانه‏ی آن سفید بوده به اندازه نخود است، آن را جلیان سفید گویند که در رشت با آن باقلا قاتق می‏سازند و آنچه دانه‏ی آن کوچک و پهن است، جلیان سیاه گویند. در شیراز به این نوع جلیان مشو و در اردستان و نواحی کرمان آن را کونیا کرد خوانند خوردن پخته‏ی آن با عسل جهت سرفه و پاک کردن ریه و درد سینه و نرم کردن آن‏ها و از بین بردن اخلاط فاسد و خارج کردن فضولات کثیف از امعاء مفید است. شیر - ادرار و حیض را زیاد می‏کند. ضماد انواع خلر جهت تقویت اعضاء و پاک کردن کک مک و با عسل جهت از بین بردن اورام نافع است، بخور آن سبب جمع شدن مورچه می‏شود، و چون گاو آنرا بخورد، فربه خواهد شد و شیر زیادی خواهد داد - ادامه در خوراک آن باعث تشنگی، و خوردن تر و تازه و ناپخته‏ی آن تولید سرگیجه می‏کند. مخصوصاً نوعی از آن که کمی پهن است - مقدار خوراک آن تا ده گرم است. نوع وحشی خلر در زیاد کردن شیر تأثیر بیشتری دارد.