فارسی من چاودار است، به من دیوک دیرک - جودار - جودر - جودره - دیله و بارنج هم می‏گویند. منشا اولیه من ایران و افغانستان است. من در اراضی خشک گچی که در آن گندم نامرغوب می‏روید روییده می‏شوم و مقاومت بوته‏ی من در برابر سرما زیاد است و بیشتر در نواحی کوهستانی به عمل می‏آیم آرد من دارای 60 درصد نشاسته - 5/1 درصد مواد چربی و نیز دارای فسفر - پتاسیم - سیلیس - آهن - مس و چندین مواد و ترکیب مفید می‏باشم. علاوه بر تغذیه از من به عنوان نرم‏کننده معده و سینه استفاده می‏کنند.
جوشانده‏ی 50 تا 80 گرم بلغور من در یک لیتر آب اثر مفید در یبوست‏های مزمن و دل درد کهنه دارد.