زادگاه من ایران است و یک نوع دیگرم در اروپا می‏روید و کم و بیش به من شباهت دارد و به زبان فرنگی به آن فومتر می‏گویند و در ایران دیده نشده است، جوهر آن با جوهر گوگرد تولید رنگ بنفش می‏کند بنابراین آنچه را در اینجا می‏گویم مربوط به خودم بوده، و ممکن است در نوع خارجی من نباشد.
اعراب نام مرا معرب کرده شاهترج گویند و القابی نظیر بقلةالملک و سلطان‏البقول و شجره‏الدم به من داده‏اند. و این لقب با اینکه درخت نیستم به علت آن است که خون را تصفیه و پاک می‏نمایم. من سبزه‏ای به غایت سبز و خرم بوده، کمی تلخ می‏باشم، بازکننده گرفتگی کبد و اسپرز هستم، مقوی معده و کبد بوده، آنها را دباغی می‏کنم. سودا را از بین می‏برم. صفرا کم می‏کنم. پیشاب‏آور هستم. خشک من در تقویت معده بهتر از تازه من است. درمان تب‏های سودایی و بلغم می‏باشم. به علت داشتن ویتامین ث مقوی لثه بوده، از خونریزی آن جلوگیری می‏کنم. با سرکه جلوگیر از قی صفراوی و قی بلغمی و پاک‏کننده روده‏ها از فضولات آنها هستم، آب برگ من با عسل و تمر هندی جهت پاک کردن معده و روده‏ها و گرفتگی کبد و طحال و رفع یرقان و درمان جرب و خارش تجویز شده است.
آب مقطر من ضد عفونی‏کننده بوده، و مانع اسهال است. سرمه عصاره برگ من به چشم جهت تقویت قوه بینایی توصیه شده است، و آب ریزش چشم را کم می‏کنند. عصاره برگ من مخلوط با عسل جهت منع روییدن مژه‏های برگشته که کنده باشند به کار می‏رود. مضمضه جوشانده من بهترین وسیله برای برطرف کردن جوشهای دان و زخم‏های آن است، ضماد خشک من مخلوط با حنا مفید است. یکی از پزشکان قدیم ایران، به نام ابن ماسویه مرا جهت معالجه گزیدن زنبور نافع دانسته است و صاحب کتاب شفاءالامقام نوشته است، برای گزش زنبور برگ تازه من بهتر از خشک است. بذر من در تمام احوال قوی‏تر از سایر اعضای من می‏باشد. ریشه نوع اروپائی مرا آمریکایی‏ها برای درمان سیلفیس و امراض پوستی بکار می‏برند.
وجه مشترک من و نوع فرنگی در تقویت معده - تحریک اشتها و درمان امراض جلدی است. برای تصفیه خون نیز هر دو نوع ما به کار می‏رود و معمولاً از دم کرده شاخه‏های گلدار ما که 20 در هزار تهیه می‏شود، استفاده می‏کنند.