فارسی من براسیون است، و معرب آن فراسیون می‏باشد. من در کنار جاده‏ها، نقاط بایر غالب نواحی آسیا و اروپا و افریقا و جزایر قناری می‏رویم.
در ایران، در اطراف تهران - نواحی البرز - اطراف کرج - نواحی شمال ایران - لاهیجان - بندرگز - اراک - تفرش - کرمان - خراسان - سمنان بین فشم و سرخه - بین بجنورد و مراد تپه - و شریف آباد مشهد بطور خودرو می‏رویم. در طب سنتی ایران مرا به عنوان خلطآور و ازدیاد ترشح صفرا و ضد عفونی‏کننده‏ی مجاری تنفسی به کار می‏برند.
من پادزهر قارچهای سمی هستم و خطر من برای سقط جنین زیاد است، جوشانده‏ی من با انجیر و عسل اثری نیکو در معالجه تنگی نفس و آسم دارد، و با شربت بنفشه جهت زخم ریه و التیام آن مفید است. سرمه‏ی عصاره من در چشم بهترین دارو جهت از بین بردن زردی آن است که در اثر یرقان به هم رسیده باشد. زیاده‏روی در خوردن من، برای کلیه و مثانه خوب نیست و تولید خون در ادرار می‏نماید. چون مرا در آب انگور خیسانده و سه ماه نگاهداری نمایند، و بعد صاف کنند، شرابی بدست می‏آید که در معالجه امراض سینه و پاک کردن آن از اخلاط نافع است، در طب جدید این خواص مورد تأیید است و بیشتر جهت تحریک اشتها در مسلولین تجویز می‏شود. در طب عوام جهت مداوای تب و نوبه مصرف می‏شود.