من میوه یکی از گونه‏های سرو کوهی هستم که در جنگلهای شمال ایران می‏روید. ارتفاع درخت من یک تا دو متر است، چون در اثر پرورش و انتقال درخت من به جاهای دیگر تغییراتی در شکل برگها و حتی دستگاه تولید مثل ظاهر می‏شود، از این جهت شکل ظاهری من در کتب مختلف یکسان نوشته نشده است. میوه من به اندازه یک فندق و آبدار می‏باشم که در روی دمگل قرار می‏گیرم و رنگ من آبی تیره است. در پشت برگهای من غدد ترشحی وجود دارد و آن بوی نامطبوع و طعمی تلخ می‏دهد. به من مای مرز - ریس - براتوا و براتون هم می‏گویند. من محلل غذا بوده، و قابض نیز می‏باشم. جهت بی حسی اعضا، سر سام مننژیت، فلج، سنگینی گوش و پیوره دندان - تنگ نفس - استسفا و بواسیر و باز شدن عادت ماهانه زنان و از بین بردن عفونت زخمهای پلید و چرکی و داءالثعلب سختی اعضا و رفع آثار جلدی مرا تجویز می‏کنند. ضماد برگ درخت من بر سر جهت سر سام و خوردن میوه من جهت فلج و بی حسی نافع است. اگر میوه مرا در روغن کنجد در ظرف آهنی بجوشانید تا سیاه شود و آن را در گوش بچکانید، سنگینی آن را از بین می‏برد. مضمضه جوشانده میوه من و مالیدن کوبیده آن با عسل جهت پیوره و چرک لثه و رفع تعفن آن مفید بوده، باعث گوشت نو آوردن آن می‏شود. مخلوط 15 گرم میوه من با هشت گرم روغن گاو، و هشت گرم عسل جهت تنگ نفس نافع است. نوشیدن آب جوشانده میوه من جهت از بین بردن نفخ معده و استسقا مفید بوده، قاعده زنان را باز می‏کند، ولی خوردن آن جهت زنان آبستن خوب نیست، چون باعث سقوط جنین می‏شود. حمول آن با عسل نیز باعث سقط جنین است. خوردن پنج گرم میوه من تمام کرمهای معده را می‏کشد، اگر 15 گرم میوه مرا با روغن گاو بپزند تا روغن را جذب کند و بعد آن را بسایند و با 15 گرم قند مخلوط کرده و صبح 15 گرم آن را با آب گرم بخورند درد زیر شکم و کرم معده را از بین می‏برد، پاشیدن گرد کوبیده میوه من جهت زخمهای چرکی و آبدار و خوره‏ای و پانسمان رخمهای متعفن مفید است. ضماد آن با عسل ار زیاد شدن زخمهای چرکی جلوگیری کرده و مانع سیاه شدن جای آنها می‏شود، و همچنین ضماد میوه و ضماد برگ درخت من جهت ورمهای گرم و سیاهی پوست و سرخی جای زخم سودمند می‏باشد. مالیدن آن با سرکه جهت درمان داءالثعلب (گری) به تجربه رسیده است. مقدار خوراک میوه من پنج گرم است.