همانطور که خیزران در معرفی خود گفت، به مغز نوعی از آن که جسمی فوق العاده سفید است، تباشیر هندی یا تباشیر قلمی می‏گویند.
اعراب تباشیر را طباشیر می‏نویسند و به کنایه هر شی‏ء سفید را در ادبیات تباشیر گویند. چنانکه سفیدی صبح را تباشیر گفته‏اند. تباشیر قلمی که از جوف نوعی خیزران به دست می‏آید، ترکیبی از سیلیکات منیزی است. پیشینیان را عقیده بر آن بود که اگر مقدار کمی از آن را در کوزه آب بریزند، آب آن بهتر رفع عطش می‏کند. مقوی قلب و مسرت آفرین بوده و خوردن آن با سکنجبین جهت از بین بردن وحشت و غم و اندوه تجویز شده است، مسکن معده و جگر بوده و مسکن التهاب عطش است، صفرا بر و درمان اسهال خونی است. ضماد آن با عسل ورمهای چشم را از بین می‏برد و مکیدن آن جوش دهان اطفال را درمان می‏کند.
در داروسازی جدید به گربنات منیزی که شباهت به تباشیر دارد، تباشیر فرنگی لقب داده‏اند. فلز منیزی در سبزینه گیاهان به جای آهن در خون انسان است. املاح منیزی مسهل بوده و مقدار کم آنها ملین است، کبد را پاک و مجاری دفع سموم را لاروبی می‏کنند و بهترین نقش آنها جلوگیری از پیشرفت سرطان بوده وترمز سرطان لقب گرفته‏اند.