فارسی من پر پهن و خرفه است، اعراب به من فرفخ می‏گویند. دشمنان من به بقله الحمقا لقب داده‏اند، زیرا من در مسیلها و رود خانه‏ها و جاهای نمناک بطور خودرو می‏رویم و در برابر دوستان مرا به بقله المبارکه، بقله الزاهرا، بقله اللینه ملقب کرده‏اند. در کتب مختلفه قدیم از من به نامهای فرفهن، قرفین، بوخله، خفرج، رجله و فرفخ یاد کرده‏اند. برگ من دارای آب حیاتی زیاد است، 92 تا 95 در صد، و بعلاوه دارای مقداری ویتامین (ث) مواد صمغی، مواد لعابی، مواد معدنی و چربی هستم. برگ من پیشاب آور، تب بر و تصفیه کننده خون است، تشنگی را به خوبی تسکین می‏دهد، خوردن پخته و خام آن التهابهای داخلی را از بین می‏برد و برای سوزش لوله‏های مری و دهانه معده که در اثر ترش کردن غذا باشد، اثری اعجاب آور دارد. سرفه‏های مزمن را که همراه با اخلاط خونی باشد، معالجه می‏کند. برای رفع بی خوابی و خونریزی در فواصل دوران عادت ماهانه زنان، تجویز شده است. جوشانده مخلوط من با گل گاو زبان یا کاهو برای رفع تشنگی و تسکین اعصاب نافع است. برگ خام مرا مانند سبزی خوردن بخورید و آن را در سالاد بریزید. از شیره تازه من به مقدار 60 تا 120 گرم مخلوط در شیر، برای کرم معده و کرم کدو استفاده کنید. جوشانده دانه‏های من نیز در شیر یا آب، همین خاصیت را دارد. از برگ من و دانه من به قناری بدهید تا سرحال آمده و با صدای دلنواز خود شما را شاد نماید. ضماد برگ له شده من همچنین شیره برگهای من برای سوختگی و میخچه مفید است، جویدن من خونریزی لثه را از بین می‏برد. آب مقطر برگ من به مقدار 60 تا 120 گرم برای درمان خونریزی بی موقع زنان سودمند می‏باشد، مالیدن برگ له شده من، جهت معالجه سر دردهای یک طرفه (میگرن) تجویز شده است. من غذا را گوارا می‏کنم، اشتها را زیاد می‏نمایم. برگ و ساق من مسکن التهاب صفرا و گرمی کبد است. تبهای صفراوی را معالجه می‏کند و از خونریزی معده و ریه جلوگیری می‏نماید. حرارت ادار و مثانه را از بین می‏برد و حیض را بند می‏آورد. اثر من در تسکین حرارت باد سرخ قطعی است. به اشخاص سودایی مزاج که بدنی لاغر دارند و همچنین به مبتلایان به مرض غمباد (گواتر) توصیه کنید تا می‏توانند از برگ و بذر گیاه من استفاده کنند. این خواص در نوع کوچک من که منحصراً در ایران می‏روید به مراتب بیشتر از نوع بزرگ من است که در اروپا به عمل آمده و به آن زبان فرنگی پورپیه پوتاژه گویند.