فارسی من زبان گنجشک است، اعراب به من مران و لسان العصفور می‏گویند. عده‏ای به غلط لسان العصافیر و شجر البق را زبان گنجشک ترجمه می‏کنند و این اشتباه است زیرا السان العصافیر میوه درخت نارون است که شباهت می‏باشد زندگانی می‏کند، به درخت آن شجرالبق می‏گویند. من در نقاط مختلف ایران، گرگان، مازندران، گیلان و رامیان به حالت وحشی می‏رویم و بطور زینتی مرا در تهران و بسیاری از نقاط دیگر می‏کارند. من دارای انواع و اقسام می‏باشم که فرقمان در تعداد برگچه‏ها و شکل ظاهری آنها می‏باشد. گلهای قرمز رنگ مایل به قهوه‏ای من قبل از روییدن برگ پیدا می‏شود. قسمت مورد استفاده من برگ من است که پس از رشد کامل آنها را در ماه‏های خرداد و تیر باید چید و برگچه‏های آنها را در سایه خشک کرد و هر روز آنها را زیر و رو نمود، تا رنگ سبز آنها از بین نرود.
پوست و میوه من نیز مصرف دارویی دارد.
پوست و شاخه‏های من دارای طعم تلخ و گس بوده، و تب بر و خلط آور است و قبل از پیدایش گنه گنه آن را برای درمان تب و نوبه به کار می‏بردند. برگ من دارای اثر ملین بوده زیاد آن مسهل است و برای درمان رماتیسم و نقرس تجویز می‏شود و ضمنا پیشاب آور و معرق نیز می‏باشم.
دمکرده 30 تا 60 گرم من در یک لیتر آب و جوشانده 15 تا 30 گرم میوه من به عنوان مقوی و مرد و دمکرده 10 تا 20 گرم برگ خشک من در دویست گرم آب برای معالجه نقرس به کار می‏رود، و برای این کار مبتلایان می‏توانند هر سه ساعت یک مرتبه یک فنجان بنوشند و همچنین مبتلایان می‏توانند آب جوشانده برگ درخت مرا تنقیه کرده و تفاله آن را گرم گرم روی محل درد بگذارند. برای معالجه آسای آن را درمان نقرس دید. جوشانده شصت گرم پوست من در یک لیتر آب به عنوان تب بر و معالجه تب و لرز تجویز می‏شود. شکرکی که در روی بعضی از انواع من پیدا می‏شود، همان من والسلوی می‏باشد که به عنوان مائده برای قوم بنی اسرائیل نازل می‏شد.