صمغ من بیشتر از سایر انواع کاج است و به میوه من قضم قریش گویند که مصرف طبی دارد و در اینجا به نام حب صنوبر به شما معرفی می‏شود. قسمت مورد استفاده کاج و صنوبر، شاخه‏های شکوفه دار، برگ میوه و صمغ آنهاست.
جوشانده ساقه‏های گلدار من خاصیت ضد عفونی کننده دارد و نوشیدن آن برای مبتلایان به تنگ نفس، برنشیت، گلو درد، ناراحتیهای کلیه و مثانه و اختلالات عصبی مفید است. کمپرس آن برای تسکین درد اعصاب، رماتیسم و امراض پوستی نافع است. نوشیدن جوشانده برگ و پوست من برای گلو درد، جراحات ریه، خونریزی سینه و خون دماغ تجویز شده است. خوردن یک مثقال از برگ من با عسل جهت امراض کبد و ورم آن سودمند می‏باشد. خوردن برگ خشک من با آب سرد، شکم را بند می‏آورد.
ضماد برگ من در مواضع آسیب دیده و مالیدن برگ من مخلوط با مردابسنک جهت کچلی و چرک بدن و عفونت عرق نافع است. نشستن در آب جوشانده من جهت امراض نشستگاه سودمند می‏باشد. مضمضه پخته برگ من در سرکه جهت تسکین درد دندان مفید است. بخور برگ من جهت اخراج مشیمه و باز شدن ادرار و حیض مؤثر می‏باشد. دود برگ من جهت جلوگیری از ریزش مژه و ابرو و آبریزش چشم و ضعف بینایی و تراخم و جرب نافع است، ضماد برگ تازه کوبیده من جهت جلوگیری از خونریزی جراحات تازه مفید است، و چون چوب مرا ریز ریز کرده با سرکه بجوشانند و مضمضه نمایند، درد دندان را تسکین می‏دهد و برای این کار جویدن برگ تازه من هم بی اثر نیست. پوست ریشه من قابض بوده، و دو مثقال آن اسهال را بند می‏آورد و چنانچه روزی سه مثقال آن را به اشخاص فلج و رعشه‏ای بخورانند، ممکن است اثر بسیار داشته باشد، پاشیدن گرد کوبیده پوست ریشه من روی محل سوختگی مفید است.