در خانواده غلب‏لب گیاه دیگری وجود دارد که اعراب به آن شجر الحریر گویند و اکنون اجازه فرمایید خود را معرفی کند. در گیلان به من کتوس - در رامسر و شهسوار کتوس لو - در مازندران عسلا گویند، و در فارس به من پیچ و پیچک هم گفته‏اند - اهالی شمال شاخه‏های نازک مرا چیده و پس از پوست کندن با آن سبد می‏بافند و نوعی از من در کنگو به عمل می‏آید که از شیرابه آن لاستیک سفید تهیه می‏کنند.
از پوست و ساقه‏های من در صنت داروسازی دارویی جهت تقویت قلب می‏گیرند، و عصاره پوست و ساقه‏های من هم جهت تقویت قلب و درمان تنگ نفس سودمند می‏باشد.