من مار دارو هستم
من زخمهای خورهای و جذام راالتیام میدهم، ولی درمان قطعی جذام نیستم، من پادزهر نیش افعی هستم.
اسم من مار دارو است، در شیراز به من نخوشی گویند. چون برگهای من در زمستان خشک نمیشود در گیلان و مازندران مرا الاملک میخوانند. من دارای انواع و اقسام هستم. به انواع من هزارکوشان هم میگویند در کتب طبی قدیم از من به نام فاشرایاد کردهاند. و عدهای هم به من تاک صحرایی گفتهاند. عربی من کرمهالبیضا است و میوه من به انگور مار معروف است عنب الحیه .
گیاه من شبیه درخت انگور بوده و دارای خار است. من در اکثر نقاط ایران، مخصوصا" جبال البرز، آذربایجان و فارس به فراوانی میرویم و انواع من در اروپای مرکزی و افریقا فراوان است و بیشتر از ریشه من که در یک گیاه ممکن است وزن آن به بیش از دو کیلو گرم برسد استفاده میکنند، ولی میوه و برگ من هم دارای فوایدی نظیر ریشه میباشند. خوردن پنج گرم ریشه من مار گزیده را از مرگ نجات میدهد و حیوانات مخصوصا" اسب و گاو هم موقعی که مار آنها را میزند، به سراغ درخت من آمده و آن را از ریشه میکنند و کمی از آن را میخورند،ریشه من مسهلی قوی است، هنگام کندن، آبی از آن خارج میشود که در دارو سازی به نام آب بریون معروف است. جوشانده من در روغن زیتون، خون مردگی زیر چشم را پاک میکند .لیسیدن مخلوط من با عسل جهت دیفتری و سرفه کهنه و درد پهلو و باد آن مفید است. چون آب ریشه مرا با گندم بپزند و به خورند، شیر را غلیظ و زیاد میکنم. برگ و ساقه نورسته من سختی طحال را از بین میبرد. مخصوصا" اگر سی روز روزی نیم گرم آن را با سرکه بخورند. خوردن من برای زنان آبستن خوب نیست و خطر ناک است، زیرا جنین را میکشد و رحم را پاک میکند. نشستن در آب جوشانده غلیظ من جهت بواسیر و نواصیر مفید است. ضماد ریشه من با سرکه جهت فرو بردن ورمها و پاک کردن زخمهای چرکی و قطع زگیل نافع است.
ضماد ریشه من جهت پاک کردن و درمان زخمهای چرکی و بدخیم و زخمهای جذامی و خورهای نافع است و نیز برای محکم شدن استخوا نهای شکسته و عضلات در رفته، سودمند میباشد و همچمنین آن را جهت پاک کردن کک مک و سیاهی زخم تجویز مینمایند.زیاده روی در خوردن من برای طحال زیان دارد و ذهن را کند میکند و عقل را زایل مینماید. و بعضی از انواع خارجی من سمی هستند.
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394
سلامـ .... ... ..
