من مورد هستم
فارسی من مورد است، به من مورت هم میگویند. در کتب قدیم از من به نامهای آس، اسمار، زنده عمر، قنقوس، مرسین، حمیلاس، قوقام یادشده است.
بیش از هفتاد نوع دارم که مهمترین آنها مورد بیابانی است که در فارسی به آن مورد اسفرم و به عربی ریحان القبور و در گیلان به آن جیر میگویند. درخت من سبزی قشنگی دارد که هرگز خزان نمینماید و به همین جهت از قدیم مرا مظهر سبزی دانستهاند.
درخت من در جنگلهای شمال ایران و جنگلهای نواحی بحر الروم زیاد است و بیشتر در نقاطی به عمل میآیم که برای کاشتن درخت زیتون مناسب است. در ایران مرا در اطراف منجیل، رودبار، شیراز، خرم آباد، شهبازان و بین اصفهان و یزد میبینید. درخت من سنبل جوانی، زیبایی و بکارت میباشد، سابقاً برای نوعروسان تاجی از شاخههای من درست کرده و بر سر آنها میگذاشتند. قسمت مورد استفاده من، برگ، میوه و برجستگیهای روی ساقه من است. از چوب درخت من در منبت کاری نیز استفاده میشود. برگهای من علاوه بر آنکه همیشه سبز و معطر است، مصرف درمانی داشته و به عنوان یکی از داروهای ضد عفونی کننده از قدیم به کار رفته است. چوب درخت من هم معطر میباشد.
برگ و میوه من که آس دانه نام دارد و همچنین برجستگیهای روی ساقه من که به بنک آلاس معروف است دارای جوهر مازو، یک ماده تلخ و اسانس فراوان است. در برجستگیهای روی ساقه من جوهر مازو زیادتر است و خواص درمانی آن بیشتر از سایر قسمتهای من میباشد.
اثر ضد عفونی کننده من بیشتر مربوط به اسانسی است که در اعضای مختلف من، مخصوصاً در برگ من وجود دارد. اسانس من دارای اثر ضد عفونی کننده و ضد کرم است.
میوه و برجستگیهای روی ساقه من مقوی معده بوده و به علت داشتن جوهر مازو قابض و ضد خونریزی است. چکاندن آب برگ من در چشم جهت تسکین درد و بر آمدن حدقه و درمان تراخم و آبریزش چشم مفید است. چکاندن آب برگ من در گوش جهت تسکین درد و از بین بردن چرک آن مفید میباشد. مضمضه آب جوشانده من مسکن درد دندان بوده و برای بی حسی لثه و زبان و زخم دهان و پیوره نافع است. بوییدن برگ من مقوی قلب و دافع خفقان است. خوردن میوه من ورب آن جهت جلوگیری از سرفه و خونریزی ریوی و درد ریه مفید است. خوردن دانههای من مقوی معده است مخصوصاً اگر به صورت قاووت مصرف شود. این قاووت اسهال را بند میآورد و چون دویست گرم آب برگ مرا با روغن زیتون بنوشند، مسهل خوبی جهت بلغم خواهد بود. بخور دانههای میوه من دانههای بواسیر را ساقط میکند. خوردن دانههای من حرارت ادرار و زخم مثانه و زیادی خون ماهانه زنان را از بین میبرد. عصاره دانههای من باز کننده بول و حیض است. جوشانده میوه من ترشحات بی رنگ زنانه را از بین میبرد و ضماد برگ آن بواسیر و ورم بیضه را معالجه میکند. شستن با آب جوشانده برگ من ورمهای گرم و امراض جلدی و زخمهایی که در کف دست و پا باشد از بین میبرد. جوشانده ریشه، برگ و دانه من در روغن برای تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن سودمند میباشد و از سفید شدن مو جلوگیری میکند. مالیدن جوشانده دانههای من در روغن، به زیر بغل و کشاله ران مانع عرق کردن و دافع بوی بد آن است، مخصوصاً اگر سوزانده و در روغن بجوشانند. خاکستر دانههای من لکههای جلدی را از بین میبرد و چون میوه مرا با آب و برگ چغندر بپزند و بر سر بمالند شوره را از بین میبرد و مو خوره را نابود میکند و چون دانههای مرا کوبیده و با آب باقلا خمیر کنند، و بر لکههای صورت بمالند آنها را زایل میکند. خوردن و مالیدن دانههای من جهت درمان گزیدگی عقرب نافع است. مقدار خوراک دانههای من یک مثقال و زیاده روی در بوییدن من سبب بی خوابی است. از میوه و برجستگیهای روی ساقه من جهت معالجه زخم معده استفاده کنید. برای ضد عفونی کردن دستگاه تنفس، دارویی بهتر از بخور برگ من پیدا نخواهید کرد ولی در برنشیت حاد و نزلههای خشک نباید از آن استفاده کنید، بلکه باید تامل نمایید تب قطع شود و خلط در سینه پیدا شود و بعد برای ضد عفونی کردن از این بخور استفاده نمایید. اگر مبتلا به سرفه خلطی هستید، این بخور ابتدا سرفه را کم میکند و بعد به کلی از بین میبرد. غرغره جوشانده من برای ضد عفونی کردن گلو و دهان سودمند میباشد. برای تقویت معده و ضد عفونی کردن دستگاه گوارش بهتر است از دمکرده 25 در هزار برگ من استفاده کرده و روزی دو فنجان نوش جان نمایید. آب مقطر برگ و گل من قابض بوده و برای معده مفید است.
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394
سلامـ .... ... ..
