فارسی من گل مینا و عربی من زهر الربیع و زهر اللولو می‏باشد، به حالت وحشی در دامنه کوه‏ها و دشتهای ایران مخصوصاً اطراف بروجرد و کرمانشاه می‏رویم، گلهای من از نوع گلبرگ تشکیل می‏شود. یکی گلبرگهای لوله‏ای به رنگ زرد که همچون طبقی، نهنج گل را تشکیل می‏دهند و در میان گل قرار دارد و دیگر گلبرگهای زبانه‏ای به رنگ سفید است که در اطراف نهنج قرار گرفته است. گل من مانند گل آفتاب گردان حرکت گردش خورشید را از شرق تا غرب تعقیب می‏کند و هنگام شب و نامساعد بودن هوا کمی جمع می‏شود. زنبور عسل فقط به خوردن گرده‏های گل من علاقدمند بوده، و شیره گل مرا نمی‏مکد. قسمت مورد استفاده من گل و ساقه‏های گیاه من است. در قسمتهای مختلف گیاه من‏تر کیبات صابونی، چند نوع ترشی، مواد صمغی، مواد مومی، مواد روغنی و یک ماده رنگی همراه بالعاب و کمی عطر است برگهای تازه گیاه مرا می‏توانید در سالاد بریزید. این برگها مخاط روده را کمی تحریک کرده، یبوستهای سخت را درمان می‏کند. قسمتهای مختلف گیاه من خون را تصفیه می‏کند و التهابات را از بین می‏برد، کمی ملین نیز می‏باشد. مقوی، آرام بخش و کمی پیشاب آور می‏باشد. دمکرده بیست و پنج تا سی گرم در هزار گیاه من جهت درمان سرفه خونی، بیماریهای ریوی، درد مفاصل، نقرس، درمان بیماریهای کبدی و کلیوی و پیدایش خون ادرار و ورم روده تجویز کرده‏اند. ضماد برگهای له شده گیاه من بر روی زخمها و التهابات سطحی پوست بدن توصیه شده‏اند.