فارسی من نانخواه است، به من نانخا - نانخه و زینان هم می‏گویند. عربی من طالب الخبز است.
من بذر گیاهی هستم که به آن زیره حبشی و انیسون بری می‏گویند، و در مشرق ایران و بلوچستان می‏رویم، در هند و مصر هم مرا می‏کارند. بذر من کوچک بیضی شکل قهوه‏ای مایل به زرد است، و بوی آن معطر بوده، شبیه تیمول است، مقدار اسانس نوع ایرانی من بیشتر از انواع خارجی است و در صنعت داروسازی از آن تیمول استخراج می‏کنند. سابقاً مرا روی نان می‏پاشیدند و گاهی با خمیر مخلوط می‏کردند تا نان خوشبو و خوشمزه شود. من پادزهر سموم حشرات و دافع مضرات تریاک و مواد مخدر هستم، و برای ترک تریاک می‏توان از من بهترین استفاده را کرد. به کسانی که تریاک را با وسایل دیگر ترک می‏کنند، توصیه کنید که مدتی از من استفاده کنند تا از عوارض ترک تریاک مصون بمانند. من بادشکن و مقوی شهوت می‏باشم. جوشانده من برای معالجه عقرب گزیده و تسکین درد نیش آن اثر فوری دارد. ضماد من با عسل برای تسکین درد و تحلیل ورمهای نافع است، و برای از بین بردن خون زیر جلد بی مانند است، اگر دانه مرا در اقب لیمو بخیسانند و قدری آب لیمو روی آن بریزند که یک انگشت بالای آن باشد و بعد بگذارند تا خشک شود، و این عمل را هفت مرتبه تکرار کنند، ترکیبی به دست می‏آید که برای اعاده شهوت مأیوس شدگان نظیر ندارد. خوردن دانه‏های من ناشتا، سنگریزه‏های کلیه و مثانه را می‏ریزاند. برای سکسکه، قی و آروغ بد بو و تخامه و قراقر شکم و هضم غذا مفید بوده، و مخصوصاً از تخمیر غذا در معده و روده‏ها جلوگیری می‏کند، پیشاب آور، معرق و بازکننده شیر است، ولی زیاده روی در خوردن آن شیر در پستان خشک می‏کند و شهوت را از بین می‏برد. جهت اخراج کرم کدو و کرم معده نافع است، بخور من با راتیانج و شستشو رحم با جوشانده دانه‏های من جهت رفع بدبویی رحم توصیه شده است. مقدار خوراک دانه‏های من تا دو مثقال می‏باشد.