دزدی را که در کار دزدی خویش پا برجا بود دستگیر و بردار کردند. شبلی همراه یاران خویش از پای دار می‏گذشت و چون چشمش به آن دزد افتاد، ناگهان حالش تغییر کرد و اشک ریزان بر پای دزد بوسه زد و سر و صورت او را بوسه باران کرد!
یاران که تعجب کرده بودند، علت را از شبلی جویا شدند.
شبلی پاسخ داد: رازش این است که هر کس در راهی گام گذارد و منافقانه عمل نکند، جانم خویش را در آن راه خواهد گذاشت. هر چند این مرد، دزد بود؛ اما چون در راه باطل خویش، کامل گام نهاد، جان خویش را از دست داد. عمل او، بهتر از منافقانی است که با چهره‏ای مسلمان نما و زاهدانه، خون مردم را می‏مکند؛ اما چهره‏ای از خویشتن ساخته‏اند که کسی آنها را نمی‏شناسد(385).