عتبه، معروف به مالک دینار، همواره با گناه، انحراف و جنایت سر و کار داشت. این شخص مجرم و گنهکار، روزی چشمش به سر گوسفندی افتاد، که آن را بریان کرده بودند. وی دید لب‏های آن گوسفند، بر اثر حرارت آتش از هم جدا شده و برگشته و دندان‏هایش آشکار گردیده است.
این منظره، او را به یاد دوزخیان انداخت که آنها در میان آتش جهنم، این گونه، بلکه بدتر می‏شوند است؛(104) آتش چهره‏هایشان را می‏سوزاند و لبانشان آماس کرده و برگشته است.
عتبه از خوف خدا نعره جان سوزی کشید و بی هوش شد و بر زمین افتاد. وی وقتی به هوش آمد، توبه حقیقی نمود و دیگر گناه نکرد و از صالحان و عابدان بزرگ زمانش شد(105).