شخصی خدمت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد، و از همسایه‏اش شکایت کرد، که او آسایش مرا سلب کرده و مرا اذیت می‏نماید.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: تحمل کن و برای اذیت همسایه‏ات سر و صدا راه نینداز، شاید روش خود را تغییر دهد.
بعد از مدتی آن شخص دوباره آمد و شکایت کرد. این دفعه نیز رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود تحمل کن. آن مرد برای سومین بار آمد و گفت: ای رسول خدا! این همسایه من، دست از روش خویش بر نمی‏دارد و همان طور موجبات ناراحتی من و خانواده‏ام را فراهم می‏سازد. این دفعه، رسول خدا به او فرمود: روز جمعه که رسید، اسباب و اثاث خودت را بیرون بیاور، و سر راه مردم که رفت و آمد می‏کنند، بگذار، هر کس از تو پرسید چرا اثاثت را اینجا ریخته‏ای، بگو از دست همسایه بد، و شکایت او را به همه مردم بگو.
شاکی همین کار را کرد و همسایه بد که خیال می‏کرد پیغمبر همیشه به او می‏گوید تحمل کن، همین که از موضوع اطلاع یافت، به التماس افتاد و خواهش کرد آن مرد اثاث خود را برگرداند و متعهد شد که دیگر، موجبات آزار همسایه خود را فراهم نسازد(129).