روزی مرحوم حاج شیخ جعفر، صاحب کشف الغطا در اصفهان، پیش از آنکه نماز را شروع کند، پولی را بین فقرا قسمت نمود و سپس به نماز ایستاد.
یکی از سادات فقیر، خبردار شد و بین دو نماز، خدمت شیخ رسید و عرض کرد: که مال جدم را به من برگردان!
شیخ فرمود: تو دیر آمدی و اکنون دیگر چیزی نمانده که به تو بدهم. سید ناراحت شد و آب دهان بر محاسن شیخ افکند! شیخ از محراب برخاست، و دامن خود را گرفت و میان صف‏های نماز جماعت گردش کرد و فرمود: هر که ریش شیخ را دوست دارد، به سید کمک کند. مردم دامن شیخ را پر از پول نمودند و شیخ آنها را به سید داد(147).