روزی حذیفه، امامت جمعی را در نماز، به عهده گرفت و چون سلام داد، گفت: بروید امامی غیر از من بجویید، یا تنها نماز کنید، که در دل من گذشت‏که در میان اینها کسی از من بهتر نیست(226).