رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد مسجد مدینه شد و چشمش به دو اجتماع افتادند که از دو دسته تشکیل شده بود. هر گروه حلقه‏ای زده و سر گرم کاری بود؛ یک دسته مشغول عبادت و ذکر و گروه دیگر به تعلیم و تعلم و یاد دادن و یاد گرفتن سر گرم بودند. حضرت به هر دو دسته نگاهی کرد و از دیدن آنها خوشحال و خرسند شد و به همراهانش فرمود: هر دو دسته کار نیک می‏کنند و بر خیر و سعادتند؛ لکن من برای یاد گرفتن و یاد دادن فرستاده شده‏ام. حضرت به طرف دسته‏ای که به کار تعلیم و تعلم اشتغال داشتند رفت و در حلقه آنها نشست(243).