مردی از سفر حج برگشته بود و سرگذشت مسافرت خود و همراهانش را برای امام صادق (علیه السلام) تعریف می‏کرد. وی یکی از همسفران خویش را بسیار می‏ستود، که چه مرد بزرگواری بود، ما به همسفری مرد شریفی چون او مفتخر بودیم و وی یک سره مشغول عبادت بود. همین که در منزلی فرود می‏آمدیم، او به سرعت به گوشه‏ای می‏رفت و سجاده خویش را پهن می‏کرد و به طاعت و عبادت خویش مشغول می‏شد.
امام فرمود: پس چه کسی کارهای او را انجام می‏داد و چه کسی حیوان او را تیمار می‏کرد؟
آن مرد گفت: افتخار این کارها با ما بود. او فقط به کارهای مقدس خویش مشغول بود و کاری به این کارها نداشت.
امام فرمود: بنابراین همه شما از او برتر بوده‏اید(285).