عبدالاعلی مولی آل سام می‏گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمود: روز قیامت، زن زیبایی را که به سبب زیبایی‏اش به گناه افتاده، برای حساب رسی می‏آورند. از او می‏پرسند: چرا بد کردی؟
او می‏گوید: خدایا! تو مرا زیبا آفریدی و این زیبایی، سبب شد که به چنین عملی مبتلا شدم. در این هنگام حضرت مریم را می‏آورند و به آن زن می‏گویند: تو زیباتری یا مریم؟ او عمل بد نکرد؟
آنگاه، مرد زیبایی را می‏آورند که مرتکب گناه شده. از او سؤال می‏شود، تو چرا چنین کردی؟ آن مرد می‏گوید: خلقت مرا زیبا قرار دادی و من چنین گرفتار شدم. در این هنگام حضرت یوسف را می‏آورند و به او می‏گویند تو زیباتری یا یوسف؟ ما به او زیبایی دادیم؛ ولی او خود را نباخت.
سپس صاحب بلا و رنج و مصیبت را می‏آورند که به سبب آن به گناه افتاده و در اثر بی صبری از حد تجاوز نموده است. به او می‏گویند: چرا بی صبری کرده و زبان به شکایت گشودی؟
او می‏گوید: خدایا! مرا سخت مبتلا کردی. ایوب را می‏آورند و به او می‏گویند: آیا ابتلای تو شدیدتر بود یا ایوب؟ او مبتلا شد؛ اما جزع و بی صبری نداشت(303).