در بنی اسرائیل، مردی بود که سه سال، شب و روز دعا می‏کرد تا خداوند به او پسری عنایت فرماید؛ اما دعایش مستجاب نمی‏شد.
او وقتی چنین دید، در مناجات خود عرض کرد:
خدایا! آیا من از تو دور هستم که سخن مرا نمی‏شنوی، یا تو، به من نزدیک هستی و جواب مرا نمی‏دهی؟
شخصی در عالم خواب نزد او آمد و به او گفت: تو، سه سال تمام، خدا را با زبان ناسزا گو، و قلب سرکش و ناپاک، و نیت ناخالص و نادرست، خواندی! اگر می‏خواهی دعایت اجابت شود، از بد زبانی و هرزگی زبان دوری کن و قلبت را پاک ساز و نیت خود را خالص و صاف گردان!
وی پس از اصلاح خود، دعا کرد و دعایش مستجاب شد و خداوند به او پسری عنایت فرمود(353).