حضرت موسی (علیه السلام) شخصی را دید که دست تضرع و نیاز به سوی خدا بلند کرده و با گریه و ناله، از خدا می‏خواهد که حاجتش را بر آورد.
وقتی موسی (علیه السلام) او را در آن حال دید، دلش سوخت و به سوی خدا متوجه شد و عرض کرد:
خدایا! این بنده تو است که در درگاهت ناله و گریه می‏کند، حاجتش را بر آور! خداوند به حضرت موسی (علیه السلام) وحی کرد:
اگر او آن قدر دست‏هایش را بلند کند، تا به آسمان برسد و به اندازه همه مردم زمین گریه کند و آن قدر ناله نماید که نفس او قطع شود، حاجتش را بر نمی‏آورم!
حضرت موسی (علیه السلام) علت آن را پرسید و به موسی وحی شد:
این شخص در ظلم کردن به مردم اصرار دارد، و شکمش پر از مال حرام است و در خانه‏اش مال حرام وجود دارد.
خانه او را جست و جو کردند فقط شانزده درهم در آن بود(352).