زبان خوراکیها ، اسم من نیلوفر آبی است

بوییدن گل من تقویت کننده قلب است. برای یک خواب راحت گل مرا ببویید و نتیجه‏اش را ببینید. اگر از زخم روده رنج می‏برید، از گل و ریشه‏ام استفاده برید. عرق گل من تسکین دهنده سردرد است. از دانه‏های من برای جلوگیری از خونریزی مثانه و درد آن سود برید.
این روزها در زبان فارسی به من نیلوفر آبی می‏گویند، ولی در زبان فارسی نیلوفر فقط به من اطلاق می‏شود و گیاهی که این روزها به نام گل نیلوفر معروف است، نیلوفر بیابانی بوده است. عربی من کرنب الماء و حشیشة السمک می‏باشد. من در مردابها و در استخرها و حوضها و تالابهای راکد می‏رویم و بطور خودرو از قدیم در آبهای راکد شمال ایران، مخصوصاً اطراف رشت و پهلوی به عمل می‏آمدم.
ساقه من نرم، تو خالی و به اندازه عمق آب است، و تا چهار متر می‏رسد. برگ من پهن بوده و بر سطح آب فرش می‏شود. گل من خارج از آب به رنگهای سفید، سرخ، آبی، ارغوانی، زرد و نیلی دیده می‏شود و بعد از ریختن گلبرگها تبدیل به میوه‏ای به اندازه یک سیب می‏شود که داری دانه‏هایی است که داروسازان سنتی ایران به آن حب العروس می‏گفتند و در هند آنها پخته می‏خورند.
من دارای انواع و اقسام می‏باشم که عموماً آبزی می‏باشند. ساقه‏های انواع من که بر کف حوضها و برکه‏ها و استخرها می‏خزند، در مداوا به عنوان قابض به کار می‏روند، از دانه‏های من جهت جلوگیری از ازدیاد شهوت استفاده می‏کنند. یک نوع من گل آب نامیده می‏شود که دارای گلهای رنگارنگ است. نوع دیگر من نیلوفر بزرگ است که پهنای برگ آن به دو متر می‏رسد و چون لبه‏های آن بالا می‏آید، به شکل قایق کوچکی می‏شود که می‏توان یک بچه را در وسط آن خوابانید. گلهای این نوع نیز بزرگ است - میوه این نوع کروی و خاردار می‏باشد و دانه‏های آن که به ذرت آبی معروف است، دارای نشاسته بوده و خوراکی است. نیلوفر آبی سفید که اعراب به آن حشیشة السمک (گیاه ماهی) گویند. دارای گلهای سفید است. نوع هندی من مانند نیلوفر آبی معمولی است. با این فرق که برگها و ساقه‏های آن به اندازه یک متر از سطح آب بالا می‏آید و دانه‏های آن دارای نشاسته بوده و به باقالای مصری معروف است. ولی اعراب به آن الغول مصری گویند.
تمام قسمتهای انواع گیاه من دارای جوهر مازو است. در دانه‏ها و جوانه‏های گل من عوامل دارویی زیاد است که یک نوع آن از سموم قلبی است و عضلات قلب را منقبض می‏کند. بیخ گیاه من دارای اثر ضد تشنج می‏باشد، بوییدن گل من مقوی قلب و دماغ است و کمی مسکن و خواب‏آور می‏باشد. سردرد را ساکت می‏کند و خوردن آن برای درمان، سرفه، نزله، و سختی سینه نافع است. نگاه داشتن کمی از بیخ من در دهان، محلل ورم گلو است. ضماد گل من بر سر مسکن حرارت آن است. خوردن گل و ریشه من شکم را بند می‏آورد و برای زخم روده مفید است، سیلان منی را بند می‏آورد و آن را خشک می‏کند و مسکن شهوت و مانع احتلام است. خوردن گل و گلاب من جهت حصبه بعد از بروز دانه‏ها مفید است، ولی خوردن آن قبل از بروز دانه‏ها جایز نیست چون مانع بیرون آمدن آنها است، ضماد بیخ من نافع است، و با عسل جهت داءالثعلب تجویز شده است. دانه‏های من مضعف و منجمد کننده ترشحات جنسی است، و خوردن آن جهت رفع ترشحات رحم و ضماد آن مانع خونریزی و درد مثانه و درد قاعدگی می‏باشد. شربت نیلوفر آبی جهت سردرد و تبهای صفراوی و سرفه و ذات الجنب و ذات الریه و خشونت سینه تجویز می‏شود و دستور ساختن آن چنین است: گل نیلوفر تازه را در چهار برابر وزن آن بخیسانید و بخوشانید، و بعد از صاف کردن بامقداری قند به قوام آورید و اگر گل تازه نباشد، گل خشک را در هشت برابر آب خیس کنید. عرق گل من مسکن سردرد و تبهای صفراوی و تبهای شدید و ذات الجنب است. برای تهیه آن گل مرا در چهار برابر آب خیس کنید و تقطیر نمایید.







نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 3 خرداد 1394 

نظرات ، 0