اسم: اسپیره است. در نور به من شیرگا گویند. عربی من ملک المروج یعنی سلطان مرتعها می‏باشد، عده‏ای هم عربی مرا لحیه التیس یعنی ریش بز گفته‏اند، ولی این نام در زبان عرب بت چند گیاه دیگر از جمله شنگت هم اطلاق می‏شود. در زبان فرنگی نیز به انواع من اسپره می‏گویند. من از تیره گل سرخ بوده و چند نوع دارم که یک نوع آن در آذربایجان ارسباران، قره داغ، جنگلهای حسن بگلو و مازندران می‏روید. گیاه من علفی به ارتفاع ده تا پنجاه سانتی متر و دارای ساقه زیرزمینی من است، که رنگ آن قهوه‏ای و دارای طعمی گس و بی‏بو است و دارای چندین نوع عامل موثر دارویی است. ساقه زیرزمینی من قابض، ضد اسهال، مخصوصاً ضد اسهال خونی است و بهترین داروی ضد شکم روش برای اشخاص سالمند است. برای ورم معده و جلوگیری از پیدایش خون در ادرار تجویز می‏شود و برای رفع استفراغهای خونی، بواسیر، نتیجه خوب داده است. جوشاندن آن برای معالجه گلودرد به صورت غرغره و شستشوی دهان با آب برای محکم شدن لثه و دندان مفید می‏باشد. کمپرس با جوشانده آن برای برطرف کردن خون مردگی و دردهای نقرسی نافع می‏باشد. مقدار خوراک آن به صورت جوشانده 25 در هزار یک قاشق سوپخوری به فاصله بیست دقیقه برای رفع استفراغ خونی داده می‏شود و در موارد دیگر، از دمکرده 25 در هزار سه فنجان در شبانه روز نوشیده می‏شود. گرد کوبیده ساقه زیرزمینی من برای ساختن خمیردندانهای طبی که جهت جلوگیری از خونریزی لثه‏ها ساخته می‏شود به کار می‏رود. برای استعمال خارجی به صورت غرغره و مضمضه و کمپرس، معمولاً از جوشانده غلیظ من صد گرم در هزار استفاده می‏نمایند. یک نوع دیگر من در مرز فوقانی جنگلهای شمال و جنگلهای ارسباران و ییلاقات نور و همچنین در همدان، قم، تفرش و دماوند، بطور خودرو می‏روید و خواص آن شبیه نوع قبلی است.