در بلوچستان به من تیمر، در بنادر جنوب ایران و سواحل دریای عمان به من حرا، و در بعضی از نقاط جنوب ایران تول می‏گویند. عربی من شورا و قرام است. من درختچه‏ای هستم از خانواده شاه‏پسند که در هند و آفریقای مرکزی، عربستان و جنوب ایران به عمل می‏آیم. برگ درخت من بیضی کامل است که سطح فوقانی آن سبز و سطح زیرین آن سفید است، و میوه من هم بیضی شکل می‏باشد.
قسمت مورد استفاده من پوست درخت من است که دارای هفده درصد تانن، یازده درصد مواد نشاسته‏ای، کمی چربی و یک ماده صمغی است، بعلاوه دارای کمی مواد قندی و یک ماده رنگی است که در برابر قلیائیات قرمز و در برابر تریشها رسوب می‏کند. و نیز دارای چندین عامل دارویی هستم که میکرب جذام را از بین می‏برند. از پوست درخت من یک ماده رنگس به نام لاپاکول به دست می‏آید. خوردن مقدار کمی از پوست درخت من، ادرار را زیاد می‏کند. با این حسن که هیچگونه ضرری به قلب نمی‏رساند، از پوست درخت من نباید زیاد خورد، زیرا تولید قی و سرگیجه می‏نماید، من بهترین داروی ضد جذام هستم و چنانچه بیماری تازه بوده، و مزمن نشده باشد، آن را درمان می‏نمایم. در داروسازی جدید نیز اثر پوست درخت من در کشتن باسیل هانس (جذام) ثابت شده است.