من از خانواده شاهدانه هستم، فارسی من رازک است، در آستارا به من گل خمل گویند، عربی من حشیشة الدینار و همل است، من در شمال ایران، سواحل دریای مازندارن می‏رویم. گیاه من هم مانند شاهدانه دو پایه است، و چنانچه شاهدانه شرح داد، چرس و بنگ را از گل گیاه ماده بعد از آمیزش می‏گیرند ولی در مورد گیاه من نمی‏گذارند آمیزش صورت گیرد، یعنی فقط به کاشتن گیاه ماده اکتفا می‏کنند اگر در مزرعه یکی دو تا گیاه نر پیدا شد، قبل از آنکه گل بدهد آن را از بین می‏برند.
خوردن این گل تمایلات جنسی زنانه را زیاد می‏کند و به همین جهت است که مردانی که آن را بخورند شهوتشان تسکین می‏یابد، و در اثر زیاده‏روی زن صفت می‏شوند و بر عکس تمایلات جنسی زنان را زیاد می‏کند، و زیادروی در خوردن آن سبب یائسگی زودرس می‏شود. گیاه من بالا رونده و دارای گلهای معطر شبیه بوی سنبل الطیب است و طعم آن کمی تلخ است، و از مجموعه گلهای من در صنعت آبجوسازی استفاده می‏نماید، و به جهت است که آبجو دارای خواص مذکور می‏باشد.
من مقوی معده بوده، به هضم غذا کمک می‏کنم و تسکین دهنده تحریکات شهوانی مردان می‏باشم. جوشانده 10 تا 15 گرم در هزار گل به مقدار یک فنجان قبل از غذا جهت تقویت معده تجویز شده است، و خوردن دمکرده پنج در هزار من جهت معالجه نرمی استخوان و بیماریهای جلدی و خنازیر توصیه شده است و در صنعت داروسازی چند ترکیب شیمیایی و چندین داروی اختصاصی می‏سازند که بیشتر برای مصارف فوق به کار می‏رود.