اسم من فرفره است، در اطراف تهران به گیاه من پای خر می‏گویند. عربی من حشیشة السعال یعنی علف سرفه است، اعراب به من دوست الحمار هم می‏گویند. در کتب قدیم از من به اسامی منجون و فخریون یاد شده است. من در نواحی معتدله، مخصوصاً در دامنه کوه البرز، اطراف تهران شمیرانات، سیاه بیشه، اطراف کندوان راه چالوس و هراز به عمل می‏آیم. ریشه من کلفت و گوشتدار و قهوه‏ای رنگ است و برگهای من به وسیله دمبرگ درازی از ریشه بیرون می‏آید. گلهای من که نر و ماده هستند، در انتهای ساقه‏های فلسدار قرار دارند. نهنج آنها پهن و شبیه گل داودی است. گلهای مرا قبل از شکفته شدن برای مصارف دارویی باید چید، ساقه‏های گیاه من در اول بهار قبل از پیدایش برگ ظاهر می‏شوند. میوه گیاه من فندقی بوده و از مشخصات آنها این است که یک دسته تار ظریف آنها را در بر می‏گیرد. بعضی از پایه‏های من در سال دو مرتبه گل می‏دهند. گلهای من دارای جوهر مازو (تانن) و چند ترشی و چند عامل دارویی است و از همه مهمتر دارای لعابی است که سینه را نرم می‏کند و به همین جهت در زبان فرنگی به آن توسیلاژ یعنی نرم کننده سینه می‏گویند. برگهای من دارای هیجده درصد خاکستر است که در آن املاح سدیم - پتاسیم - منیزی - گوگرد - و سیلیس دیده می‏شود. سابقاً قبل از پیدایش توتون و تنباکو از دود و بخور آن جهت معالجه سرفه‏های خشک استفاده می‏کردند، و کشیدن آن را برای درمان نزله توصیه می‏نمودنند. من بادشکن بوده، و جویدن مقدار کمی از ریشه و برگ من جهت سرفه مزمن، تنگ نفس و قرحه سینه نافه است .ضماد برگ و ریشه من با عسل جهت مداوای باد سرخ و گشودن دهانده دمل و التیام زخمها به کار می‏رود. حمول آن با عسل خارج کننده جنین مرده و زنده است. در داروسازی جدید فقط از گلهای ناشکفته من استفاده می‏کنند که خلطآور بوده و سینه را نرم می‏کند، و برای درمان لازنژیت، برنشیت، گریپ، سرفه نزله و بیماری‏های سینه مفید می‏باشد، و برای پایین آوردن تب و معالجه بیماریهای کلیه و مثانه سودمند می‏باشد. اگر اشخاص مسن برگهای مرا دود کرده و مانند سیگار بکشند، اخلاط سینه آنها به آسانی خارج می‏شود. طبق آزمایشی که به وسیله نویسنده کتاب زبان خوراکیها به عمل آمده است. افرودن مقدار کمی از برگهای من به توتون و تنباکو از مضرات آنها می‏کاهد. مقدار خوراک گلهای من به طور دمکرده بیست تا سی در هزار، دو تا چهار فنجان در روز است. ولی قبل از نوشیدن بایستی آن را صاف کرد. شیره تازه برگ و گل من 3 تا 9 گرم مخلوط با عسل یا شیر تجویز می‏شود.