سوال – آیا هستند کسانی که علامت نداشته باشند و راه تشخیص بیماری کلیوی چگونه است ؟
پاسخ – این طور نیست که افراد علامت نداشته باشند بلکه این افراد شکایت ندارند . مثلا فرد کم خون می شود ولی چون بتدریج کم خون می شود ، چون بدن مکانیسم دفاعی دارد ، فرد تنگی نفس و ضعف شدید پیدا نمی کند و بتدریج به آن عادت می کند . و این باعث شکایت نمی شود . ممکن است که شما یک فردنارسائی کلیه را ببینید که چه قدر رنگ پریده است و برای یک پزشک تشخیص آن خیلی راحت است ولی فرد قبول نمی کند که نارسائی کلیه دارد زیرا می گوید که من هیچ عارضه ای ندارم . دید فرد توانسته آنرا بی علامت نگه دارد . از این دید ما می توانیم بگوییم که بیماری کلیه بیماری مرموزی است . این بیماری می تواند خیلی علامت و شکایت ندهد و فرد وقتی مراجعه کند که دیگر کار از کار گذشته باشد. و پذیرش آن هم از نظر روحی و روانی برای فرد سخت است . تعدادی از بیماران هستند که با علامت و شکایات می آیند که امکان دارد در مرحله ی اولیه باشد یا در مرحله ی انتهایی باشد که همراه با رنگ پریدگی و فشار خون است. این افراد می گویند که ما در زندگی کم می آوریم . البته این نباید با سندرم خستگی که در زندگی شهری شایع است اشتباه بشود . این افراد در کارهای روزمره که قبلا خوب انجام می دادند کم می آورند . ارزش دارد که انسان تست بدهد تا با عوارض این بیماری روبرو نشود . ما باید چکاب انجام بدهیم . در اینجا یک نمونه ی خون گرفته می شود و کراتین خون چک می شود . یعنی بطور مستقیم میزان اوره و کراتینین نشان دهنده ی عملکرد کلیه است . بعد یک آزمایش ادرار ساده هم هست . این تست باید از مدرسه شروع بشود که خیلی از مدارس این آزمایش را انجام می دهند .در دوره های مختلف اینکار باید انجام بشود . در استخدام ها و در سربازی خوب است که این کار انجام بشود. اگر ما سالی یک بار یک آزمایش اوره و کراتین بدهیم کافی است و می شود جلوی عواقب دراز مدت را گرفت .