سوال – برای کودکان چه توصیه ای دارید؟
پاسخ – فرایند تربیت یک فرایند دو جانبه است . یعنی یک خیابان یک طرفه از جانب والدین به سوی فرزندان نیست . وقتی که ما می گوییم فرزندان واجد یک حقوقی هستند ، مسلماً والدین نیز واجد یک حقوقی هستند . و این حقوق و تکالیف یک حقوق و تکالیف متقابل است. یعنی ما نسبت به فرزندان یک وظایفی داریم و فرزندان نیز نسبت به ما وظایفی دارند . یکی از چیزهایی که بسیار مهم است این است که بچه ها باید نسبت به خود شناخت پیدا کنند . باید در این فرایند مشارکت کنند . یک وقتی فرزندان خواسته هایی دارند که حق دارند این خواسته ها را به صورت محترمانه به والدین خود بیان کنند . یعنی مهمترین وظیفه ی فرزندان نسبت به والدین حفظ احترام است . ضمن اینکه همه ی حقوقی را که گفتیم دارند و باید حتماً جاری شود ولی آن چیزی که باید حفظ شود احترام است. دومین نکته این است که والدین و فرزندان هردو باید خود را در کنار یکدیگر و روبروی مسئله ببینند . نه روبروی هم و در کنار مسئله . خیلی اوقات دیده می شود که فضایی بوجود می آید که والدین و فرزندان روبروی هم و در کنار مسئله می ایستند . یعنی بجای اینکه انرژی خود را مصروف حل مسئله کنند ، صرف درگیر شدن با یکدیگر می کنند . پس ما اعتقاد داریم که تربیت یک تکلیفی است که تا حدود بیست سالگی طول می کشد . حدیث مشهوری است که تربیت را به سه دوره ی هفت ساله تقسیم می کند . دوره ی اول دوره ی آزادی بچه ها است و آنها سلطان های خانه هستند . دوره ی دوم ، دوره ی اطاعت است . که همان مهارت آموزی و قوانین و قواعد است . و در دوره ی سوم در امور زندگی شریک شده و تجربه ی عملی نسبت به امور زندگی پیدا می کنند . و آماده می شوند که از خانه خارج شده و زندگی خود را اداره کنند .