سوال – تومورها چطور ایجاد می شوند و سیر آنها چگونه است ؟
پاسخ – سیر تومورهای نخاعی در انواع مختلف آن خیلی کند است . ما سیر سریع در مورد تومورهای نخاع نداریم . ما باید به علائم اولیه و اختلالاتی که روند روزمره زندگی ما در سیتم عصبی بوجود می آید توجه بکنیم و با همکاری پزشک می توانیم آنرا تشخیص بدهیم . هم پزشکان و هم مردم باید دقت داشته باشند که غالبا در سیستم عصبی از علائم کوچک باید به تشخیص های بزرگ رسید. ما نمی توانیم از تشخیص های عمده به مسائل ریز برسیم . لذا هر گونه تغییر در روند روزمره سیستم عصبی ما حائر اهمیت است . شروع آنها با علائم خیلی ریز در سیستم عصبی است و اگر به آنها دقت بشود خیلی ارزشمند است . معمولا بروز اختلال در سیستم عصبی در تومورهای نخاعی با دو علامت عمده همراه است یکی درد است که غیر از دردهای عادی روزمره است . ممکن است که ما پایمان به دیوار بخورد و درد بگیرد یا سردرد بگیریم و... اینها دردهای عادی است. منظور ما دردهای غیر عادی و غیر معمول است . دیگری اختلالات حسی غر عادی است . این دو تا اولین علائم شروع تومورهای نخاع است . وقتی قرار است که یک حجم اضافی در سیستم عصبی بوجود بیاید مغز چکار می کند ؟ این تومور میهمان ناخوانده ای است که در یک فضای محدود با نخاع مجاورت دارد . ما در سیستم عصبی دو تا راه داریم . یکی راه حسی که پیامها را به مرکز می آورد و ما را از آنچه در اطراف مان می گذرد مطلع می کند . یعنی راه ارتباطی مغز و بدن ما با محیط ، راههای حسی هستند . این سیستم های اطلاعاتی اهمیت زیادی در سلامت بدن دارند . راه دیگر راه برگشتی است که از سیستم عصبی در مقابل اطلاعات رسیده ، باید کاری انجام بدهند . مثلا ممکن است که شما خواب باشید و آتش سوزی اتفاق بیفتد . اولین علامت آن است که گرمای ایجاد شده پوشت ما را تحریک می کند و احساس گرما از راههای حسی به مغز می رسد و بدن ما بلافاصله عکس العمل نشان می دهد و ما خودمان را از محل آتش دور می کنیم . این یک فعل و انفعالات رفکسی است . این تومور نخاع در هر کجای سیستم عصبی که باشد به راه حسی فشار می آورد و درد را ایجاد می کند . گاهی آنقدر عامل تحریکی زیاد است که از حد تحریک و اختلال حس گذشته است . حس لمس وقتی شدید بشود ، حس درد ایجاد می شود . در هرگونه اختلال حس غیر طبیعی یا هر گونه درد غیر طبیعی سیستم عصبی ، باید به پزشک مراجعه کنیم . ممکن است که هیچ چیز نباشد یا یک تحریک ساده باشد ولی پزشک باید مسئله را جدی بگیرد و پیگیری بکند . بعد ممکن است که ما به مراحل پیشرفته تر برسیم . جاهای تومورهای نخاع با هم فرق می کند نخاع در طول دوران جنینی و بلوغ میزان ارتباطش با ستون فقرات متغیر است . در دوران اول ماههای جنینی و در دوران حاملگی تمام طول نخاع و کانال عصبی را کنار هم می بینیم . ولی بعدا رشد طولی ستون فقرات بیشتر از رشد طولی نخاع است چون قرار است که جنین قد بکشد بطوری که وقتی جنین بدنیا می آید ، انتهای نخاع حدود مهره ی سوم و چهارم کمری است. رشد طولی در سن هجده سالگی تمام می شود و در سن هشت سالگی انتهای تحتانی نخاع به انتهای تحتانی اولین مهره ی کمری می رسد . یعنی از اولین مهره ی کمری به پایین ، ما دیگر نخاع نداریم . وقتی می خواهند آب نخاع از فردی بگیرند ، همه فکر می کنند که وقتی سوزن می زنند به نخاع آسیب می رسد در حالیکه آنجا اصلا نخاع نیست . در آنجا یک ساک است که پر از آب و ریشه های عصبی است . نخاع در حدود مهره اول کمری تمام شده است . اگر ما در ناحیه مهره ی کمری به بالا فشار داشته باشیم ، در آن محل هم نخاع و هم رشته های عصبی داریم که علائم آن با هم متفاوت است .