سوال – چه بیماری های دیگری این علائم را دارند و چطور می توان آن را تشخیص داد؟
پاسخ – یک تشخیص افتراقی مهم ، همان دیابت شیرین است . وقتی فردی با علامت دفع ادرار زیاد به پزشک مراجعه می کند . شب ها برای دستشویی بیدار شده و عطش فراوان دارد . در این فرد ممکن است که قند خون بالا رفته باشد . با یک آزمایش قند خون و یا آزمایش ادرار دیابت شیرین تشخیص داده می شود . ولی اگر قند خون بالا نبوده و در ادرار نیز قند بالا نباشد بیشتر به طرف تشخیص های دیگری می رویم . بیماری مهم دیگری که نسبتاً شایع هم است، پرنوشی اولیه است . این بیماری بیشتر در خانم های میانسال دیده می شود . بیشتر در کسانی اتفاق می افتد که دچار اضطراب و برخی بیماری های روانی هستند . این افراد از روی عادت دوست دارند آب زیاد بخورند. برخی از آنها به دلیل اضطراب یا مصرف داروهای از بین برنده ی اضطراب دچار خشکی دهان می شوند . بنابراین مجبور هستند آب زیاد بخورند . در مورد این افراد مشکلی درخصوص دفع آب از بدن وجود ندارد . کلیه ها آب را خوب در بدن نگاه می دارند اما این افراد مدام آب می خورند . بدن آن ها نیاز به آب ندارد اما دوست دارند که مدام آب بخورند . بعضی از بچه ها نیز همینطور هستند . گاهی پدر و مادر مراجعه کرده و می گویند که فرزند ما آب زیاد می خورد . چون این کودک آب زیاد می خورد دفع ادرار او نیز زیاد می شود . در دیابت بی مزه قضیه برعکس است . در اثر دفع زیاد آب از بدن ، فرد دچار تشنگی و عطش می شود . ولی در پرنوشی اولیه بر اثر خوردن آب زیاد، دفع ادرار زیاد می شود . این بیماری به صورت مزمن است . دیابت بی مزه معمولاً ناگهانی شروع می شود . یعنی دقیقاً می داند که از چه زمانی این مشکل در او شروع شده است . در حالی که پرنوشی اولیه یک بیماری تدریجی است . و فرد نمی داند که از چه زمانی این مشکل شروع شده است . در دیابت بی مزه تمایل به خوردن آب خیلی سرد وجود دارد . ولی در پرنوشی اولیه فرد هر آبی را می خورد . در دیابت بی مزه فرد شب ها تشنگی واقعی داشته و به دفعات برای خوردن آب بیدارمی شود . ولی در پرنوشی اولیه فرد شب ها برای خوردن آب بیدار نمی شود . در دیابت بی مزه فرد شب ها برای دفع ادرار بیدار می شود . اما در پرنوشی اولیه اینگونه نیست . اینها تفاوت هایی است که در این دو بیماری دیده می شود . البته علائم هردو خیلی مشابه است و گاهی افتراق این دو از یکدیگر مشکل می شود .