سوال – خانواده چگونه باید تعادل تربیتی را خانواده رعایت کنند ؟
پاسخ – ما به عنوان گام دوم وظیفه داریم که فرزندان خود را به سمت خودمختاری، استقلال و خود اتکایی سوق بدهیم . این فرایند از سال دوم زندگی برای کودک آغاز می شود . این به طور طبیعی در وجود بچه ها نهفته است . از سن دوسالگی وقتی که شما می خواهید برای او خیار پوست بکنید چاقو را از دست شما گرفته و می گوید من . وقتی که می خواهید دست او را بگیرید، دست خود را از دست شما می کشد . این نشانه ها یعنی اینکه خداوند در ذات این کودک ، استقلال ، خودمختاری و خود اتکایی را قرار داده است . این اعدادی که عنوان می شود یک حدود تربیتی است و هرکدام از بچه ها با یکدیگر متفاوت هستند . از یک و نیم سالگی تا چهار سالگی دوره ای است که بچه ها باید اتکا به خویشتن داشته باشند . اینکه کار خود را انجام داده و به خود متکی شوند در آنها شکل می گیرد . این شکل گیری موجب می شود که در بچه های ما اعتماد به نفس ساخته شود . یعنی ابتدا اعتماد به دنیا و آدم ها پیدا می کنند ودر ادامه باید به خود اعتماد پیدا کنند . گاهی اوقات ما فکر می کنیم که شیوه ی درست تربیت این است که چون فرزندان ما لجبازی می کنند ما نیز باید جلوی آنها بایستیم و آنها را بشکنیم . ما می گوییم که در این سنین لجبازی نیست بلکه واکنش هایی است که فرزند ما نشان می دهد و واکنش هایی است که مبتنی بر خودمختاری و خوداتکایی است . که باید به او کمک کنیم تا این واکنش ها هدایت شود در جهتی که امور شخصی خود را بتواند به تنهایی انجام دهد . در جهتی که به تنهایی مراقب خود باشد و قرار نباشد بطور دائم ما مراقب او باشیم . گام سوم تربیت این است که بچه وارد دنیایی به اسم دنیای کشف می شود . از حدود سه سالگی بچه ها شروع به اکتشاف می کنند . از حدود سه سالگی تا زمان ورود به مدرسه دوره ی کشف بچه ها است و سوالات زیادی می کنند . او شروع به کشف بدن خود و روابط آدم ها می کند . به همه ی این سوال ها در حد فهم او و در حد چارچوب ها باید پاسخ داده شود . وقتی ما این پرسشگری را در وجود او تثبیت می کنیم در واقع خلاقیت را به او آموزش می دهیم . بچه ها در این دوره یک کنجکاوی ذاتی خیلی زیادی دارند که اگر در درون آنها حفظ شود همیشه به دنبال دانستن خواهند بود . در نتیجه شوق آموختن و فهمیدن دردرون آنها زنده خواهد شد.